Vraagteken genaamd “FedExCup”

De toernooien van de Grand Slam zijn achter de rug, maar voor de topspelers staat nog heel wat op het spel in de vier manches van de eerste Amerikaanse playoffs.

Het Amerikaanse circuit pakt uit met een grote première: de FedExCup, de playoffs van het seizoen in vier manches. De beste geklasseerde 144 spelers in de Orde van Verdienste van de US PGA begonnen vorige donderdag op het parcours van de Weschester Country Club (New York) aan de eerste manche, de Barclays Classic. Op 31 augustus neemt de top 120 van de Orde van Verdienste het dan tegen elkaar op in het Deutsche Bank Championship op de TPC Boston (Massachusetts). Op 6 september volgt de derde manche met het BMW Championship op de Cog Hill Golf and Country Club (Illinois), met de best geklasseerde 70 spelers. De laatste manche vindt plaats op 13 september: het Tour Championship is meteen de finale van de playoffs, met de top 30 aan de afslag op de East Lake Golf Club (Georgia).

Alles bij elkaar wordt zo’n 35 miljoen dollar (25 miljoen euro) verdeeld in deze vier manches en de eindwinnaar strijkt daarvan 10 miljoen dollar of 7,4 miljoen euro op. Ieder toernooi krijgt een prijzenpot van 7 miljoen dollar (5.180.000 euro), waarvan 1,26 (932.400 euro) naar de toernooiwinnaar gaat. Voor ieder toernooi wordt rekening gehouden met het aangepaste klassement in de Orde van Verdienste.

In de States hebben nogal wat betrokkenen vragen bij die formule. De Ier Padraig Harrington, winnaar van de recentste British Open, hield daarover geen blad voor de mond: “Winnen is zeer interessant, maar verliezen is helemaal geen drama.” Het probleem van deze playoffs, een beetje mossel noch vis, is hoe de spelers te motiveren. Ze zijn immers niet verplicht om deel te nemen.

Tiger Woods, de nummer één in het Amerikaanse klassement, heeft beslist dat hij niet deelneemt aan de eerste manche en wordt daarin gevolgd door vijf collega’s: de Duitser Bernhard Langer (59ste), de Canadees Stephen Ames (64ste), de Spanjaard Jose Maria Olazabal (96ste) en de Amerikanen Jason Bohn (126ste) en Ryan Palmer (133ste). De zes zijn immers sowieso gekwalificeerd voor de tweede manche, dankzij hun positie in de Orde van Verdienste. Maar er is meer aan de hand: Langer speelde de Dutch Open, het trio Ames-Olazabal-Bohn was geblesseerd, Palmer had een zieke naaste en Woods wilde na zijn overwinningen in het WGC-Bridgestone en het US PGA Championship even op adem komen. Bovendien is Woods nu al zeker van deelname aan het Tour Championship, de grote finale, zelfs als hij niet deelneemt aan de eerste drie manches.

Met deze toernooienreeks willen de organisatoren opnieuw die typisch Amerikaanse sfeer van de playoffs in de ploegsporten creëren. Een soort dramatische epiloog voor het seizoen. Alleen is het de vraag of zo’n epiloog wel nodig is en misschien ook niet een beetje kunstmatig. Het probleem met dit soort initiatieven is dat het vooraf moeilijk in te schatten is wat de impact ervan zal zijn. Natuurlijk is de kans groot dat het een succes wordt, want het is de eerste verplichte afspraak voor de beste spelers. Bovendien zit stevig wat poen in de prijzenpot en is dit een uitgelezen kans om Tiger Woods te grazen te nemen. Ook daarom beperkt Woods, geholpen door de formule, zijn optreden tot de finale. Opdat hij zo fris mogelijk en ontspannen aan de afslag zou komen. En dat is jammer. Men had inderdaad de eerste 144 spelers in het klassement moeten verplichten om deel te nemen en allemaal met nul punten te beginnen zonder telkens rekening te houden met de Orde van Verdienste. Dat zouden nog eens playoffs zijn …

John Baete