VRAAG 1:

Heeft de VLD de voorbije jaren afdoende bewezen dat de partij ook durft toe te passen wat ze nu in haar congresteksten bepleit?

Roland Duchâtelet. “Het probleem van de VLD is dat zij nationaal slechts 15 % van de stemmen haalt en dat de mensen die voor de VLD kiezen zeer kritische burgers zijn die verwachten dat het programma voor 100 % wordt omgezet.”

Walter Nonneman. “De VLD – met Guy Verhofstadt als boegbeeld – is opgeschoven van een gematigd liberale partij met een vrij duidelijk profiel naar een partij die hoe dan ook in de regering wil blijven en voor wie zo goed als alles bespreekbaar is. Dat het regeringsbeleid wordt gedomineerd door centrum-links is dan ook niet verwonderlijk. Terwijl zo goed als alle West-Europese landen hun economie aanpassen aan de realiteit van de uitgebreide EU, aan de globalisering, de vergrijzing of de lage werkgelegenheid, zit ons land vastgeroest in links-conservatieve reflexen.”

Rudi Thomaes. “De noodzakelijke coalities impliceren politieke compromissen. Maar die realiteit belet niet dat er zonder de VLD in de regering wellicht geen verlaging van de personenbelasting of een hervorming/verlaging van de vennootschapsbelasting zou zijn doorgevoerd.”

Guy Haaze. “In de praktijk doet geen enkele partij dit. De maatschappij is te complex om simplistische voorstellen een kans te geven. Een beleid voeren en echte verantwoordelijkheid opnemen is iets anders dan congresteksten schrijven.”

Karel Van Eetvelt. “Zeker niet minder dan andere partijen. Maar mag ik even herinneren aan enkele punten uit het jongste verkiezingsprogramma? Integratie van bouw- en milieuvergunning, de vriendenlening, nultarief bij overdracht van een onderneming, afcentiemen in de vennootschapsbelasting…”

Bart Verhaeghe. “Nee, ik denk dat het politieke spel vandaag zo complex en irrationeel in elkaar zit dat we eigenlijk niet meer komen tot de echte thema’s van welvaart. Ik hoop wel dat een nieuwe generatie daarin verandering kan brengen.”

Johan Van Gompel. “De idee van de actieve welvaartsstaat heeft onvoldoende vorm gekregen. De werkgelegenheidsgraad (vooral die bij de ouderen) stijgt slechts mondjesmaat. Heilige huisjes zoals het brugpensioen blijven als verworven rechten overeind. Conclusie: er is in de sociale zekerheid dringend nood aan springplankprincipes ter vervanging van de nog vaak voorkomende hangmatprincipes.”

Xavier Verboven. “De VLD heeft inderdaad vooral geijverd voor belastingverlagingen, zonder de onrechtvaardige structuur van ons belastingstelsel te wijzigen. Bovendien werd de belastingverlaging doorkruist door een verhoging van vooral lokale belastingen.”

Frank Vanhecke. “Neen. De VLD verkondigt al jaren dat er een lastendaling zou zijn doorgevoerd. Cijfers van Eurostat en de Nationale Bank weerleggen dit. De totale belastingdruk is even hoog als in 1999; terwijl de belastingen in de EU gemiddeld met 1,5 % zijn gedaald. De loonlastenverlaging is nog niet voor de helft gerealiseerd. De belofte van meer autonomie werd al begraven bij het Lambermontakkoord. De invoering van een vlaktaks werd enkele jaren geleden door VLD trouwens nog als onhaalbaar en niet toepasbaar afgedaan.”

Vera Dua. “De VLD heeft een reeks belastingverminderingen doorgevoerd, overigens deels met de steun van Groen!. Zo waren wij ook voorstander van de loonlastenverlaging. Maar de limiet is nu bereikt en het is meer dan tijd om voorrang te geven aan de herfinanciering van een reeks sociale noden in de samenleving.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content