Voor of tegen de Bling attitude

Terwijl iedereen volop aan het wegdromen is van de zomer, zijn de modehuizen alweer bezig met hun herfst- en wintercollectie. Eén vraag lijkt daarin te overheersen: ‘hoever kunnen we gaan?’

K iezen voor discretie of voor extravagantie? Deze vraag lijkt heel veel ontwerpers van mannenmode te hebben beziggehouden bij de creatie van hun herfst-wintercollectie 2006-2007.

Neem nu Dolce & Gabbana. Op de paarsfluwelen uitnodigingen voor hun show stonden een kroon en de slogan ‘New Power’, wat volgens Stefano Gabbana en Domenico Dolce verwijst naar een nieuwe mannelijke zelfverzekerdheid, waarbij de man zich als een soort ‘heerser’ voelt. Uit dit concept vloeit in vergelijking met de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw een veel minder flashy look voort, vertelt Stefano Gabbana. Hij verwijst naar de nieuwe, militaire stijl van zijn jasjes, die aan de buitenkant eerder donker en ingetogen lijken, maar waarbij vooral binnenin de details spelen (talloze zakken voor iPod, gsm enzovoort). Toch weten Dolce & Gabbana ook dat van hen wordt verwacht dat ze verrassen en met iets bijzonders uitpakken. Daarom ook omvat een ander deel van de collectie rode en groene regimentsjassen, afgewerkt met brokaat, die als outfit wellicht eerder geschikt zijn voor een echte glamouravond dan om te voet naar de bakker te gaan.

Knielaarzen en rock-‘n-roll

De vraag of er nu wel of niet ‘geblingd’ mocht worden ( bling is Amerikaanse straattaal voor het geluid van tegen elkaar tikkende sieraden), loopt als een rode draad door de herfst- en wintercollecties. Intussen is de bling bling attitude een way of life geworden, waarbij met extravagante hangers, kettingen, armbanden, kruisen en andere symbolen te koop wordt gelopen. Bling wordt bij uitbreiding ook gebruikt voor alle vormen van uiterlijk vertoon van rijkdom en pronkerige luxe – zoals verchroomde wagens, droomvilla’s enzovoort.

Bij Fendi benadert ontwerpster Silvia Fendi de kwestie door wat ze zelf ‘armere stoffen’ noemt te combineren met een luxecontext: een functionele jekker in vilt, een schapenvacht die zo gekamd werd dat hij er als bont uitziet. Het luxehuis mag echter nog zo zijn best doen om ook het volk te verleiden, toch vormt de combinatie van een hemd in gaas met goudlamé of in leer met ribfluweeleffect en glanzende bruine knielaarzen niet bepaald doordeweekse kledij.

Muccia Prada van Miu Miu is dan weer helemaal weg van de Tirolerstijl. Dat laat zich voelen in epauletten, groene accenten, boordsels op de revers, borstzakjes met knoopklepjes, kortom, details die een eenvoudige collectie naar het luxeniveau tillen. Of met de woorden van Muccia zelf: mannenkledij is zo strikt dat er relatief weinig details zijn waarmee we kunnen spelen.

De visie van Kean Etro op het gebeuren bestaat erin om kleuren en motieven aan te brengen in de Etro-collectie: een kostuum met prince-de-galles, een jas met kleurrijke ruiten en hemden waarbij kraag en manchetten contrasterende motieven vertonen.

Eenzelfde benadering vinden we bij Giorgio Armani, bij wie in het grootste deel van zijn bijzonder draagbare collectie rijk en glanzend fluweel terug te vinden is. Armani speelt het spel slim door als ontwerper niet af te wijken van zijn handelsmerk en te kiezen voor een mooi vallende, luisterrijke stof en een snit die aansluit bij het lichaam in plaats van zich over te geven aan allerlei uitspattingen.

Nadruk op functionaliteit

Aangekomen in Parijs, bleek de ‘blingmeter’ duidelijk de rode zone verlaten te hebben: het merendeel van de ontwerpers koos hier voor draagbare collecties waarbij het verschil eerder werd gemaakt met kwaliteitsstoffen en karakteristieke details dan met overdonderend vuurwerk. Paul Smith vormt een goed voorbeeld. Zijn cowboys gaan gekleed in geborduurde hemden en vesten, dragen grote lintdassen en heel toegankelijke sierceinturen.

De collectie Dior Homme bleek verrassend ingetogen. Terwijl ontwerper Hedi Slimane de vorige seizoenen vaak een zwak bleek te hebben voor een eerder punky & grungy look, kiest hij er ditmaal voor om te spelen met klassieke avondkledij, die hij met zijn typische snit een zorgeloze rock-‘n-rollallure weet mee te geven. Hij introduceert ook bijzonder ruim vallende broeken die in elk geval beter passen bij het figuur van de meeste mannen dan erg nauw aansluitende exemplaren.

Bij Yves Saint Laurent speelt Stefano Pilati met tweed, stoffen met ruit, diep ingekeepte revers, getailleerde colberts en ruime pantalons. Er hangt een Great Gatsby-achtig vleugje vanzelfsprekende glamour rond de collectie. Niets opzichtigs echter, echt kostbare kledij behoeft immers geen krans. Het doel was hier duidelijk om een elegante lijn te showen die vol zelfvertrouwen steekt en gebaseerd is op klassieke stoffen.

Ook in de collectie die Marc Jacobs voor Louis Vuitton tekende, wordt opzichtigheid vermeden. Jacobs’defilé was opgebouwd rond buitenkledij als duffelcoats, korte jassen, anoraks en overjassen in nylon en namaakbont en showde moderne stadsmensen, beschermd tegen weer en wind door lagen modieuze materialen. De Louis Vuittoncollectie vormde eigenlijk een voorbeeld van een Parijse trend waarbij buitenkledij almaar belangrijker wordt in de mannelijke wintergarderobe. Tekenend is ook dat deze trend zich heel vaak liet vertalen in creaties waar het praktische aspect veel sterker aanwezig is dan de dominante, mannelijke look.

Deze ontwikkeling viel ook te verwachten bij Burberry Prorsum. Huisontwerper Christopher Bailey is gek op de Burberryhistoriek en lijkt zijn inspiratie dit seizoen voor een stuk uit de roots te halen van het huis dat ooit ontdekkingsreizigers als Amundsen en Shackleton en de eerste vliegeniers heeft gekleed. De modellen kregen dan ook mutsen met pompon, duffelcoats en grote overjassen met visgraatmotief aangemeten en het soort buitenkleren waarmee men vroeger de Everest beklom: bespijkerde laarzen en een tweedkostuum, dus. “Deze stoffen zijn wat ze altijd zijn geweest: enorm praktisch om de Zuidpool te bereiken, maar evengoed perfect voor het weekend, wanneer je achteraf terug thuis bent,” vertrouwt mannequin Stella Tennant, de muze van Christopher Bailey, ons toe. Gelijk heeft ze, maar tegelijk kunnen we ook stellen dat Bailey, door het element prestatie in Burberry’s collectie te introduceren, het merk wegleidt van de gekende standing naar de vandaag modieuze functionaliteit.

Copyright: Financial Times.