Volharden in de boosheid

Nemen we het jongste onderzoek van het auditkantoor Deloitte & Touche. …

Nemen we het jongste onderzoek van het auditkantoor Deloitte & Touche. In opdracht van de Vlaamse overheid ging het bureau na of de verschillende financiële behandeling van de onderwijsnetten objectief te verantwoorden was. Het antwoord was duidelijk: neen. De resultaten van het onderzoek tonen aan dat het katholiek onderwijs wordt gediscrimineerd wanneer het op de verdeling van de middelen aankomt. Een leerling in het gemeenschapsonderwijs kost een pak meer dan in het katholieke net.

Wat doet een minister van Onderwijs in dat geval? Normaal dringt die er bij de collega’s op aan om meer middelen voor het vrij onderwijs vrij te maken. Of ze gaat over tot een inkrimping van de middelen. Niet zo Vanderpoorten. Bij haar liberaal-vrijzinnige achterban kan ze het immers niet gedaan krijgen om aan de kaloten tegemoet te komen. En daarmee doet ze opnieuw mee aan het ideologische steekspel dat het onderwijslandschap veertig jaar na de schoolstrijd nog altijd blijft verzieken. Vanderpoorten had trouwens al vroeg genoeg bekendgemaakt dat de resultaten van het onderzoek niet per se zouden leiden tot een stijging van de middelen. Meer nog, de minister wees op de gebrekkige representativiteit van het onderzoek. Wat heeft het dan voor zin om er zoveel geld aan te besteden? De resultaten van de studie worden naar de prullenmand verwezen omdat die niet in de lijn liggen van wat Vanderpoorten onder plurarisme meent te verstaan.

Maar ook het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs ( VSKO) gaat niet vrijuit. Na de bekendmaking van de studie kraaide de Guimardstraat victorie en haastte zich te eisen dat de conclusies van het onderzoek onverkort zouden worden uitgevoerd. Maar of ze de analyse van Deloitte & Touche volledig zullen volgen is nog de vraag. De onderzoekers laten immers het monster van Loch Ness van de onderwijsfinanciering weer opduiken: de onderwijscheques. In zo’n systeem worden de scholen niet langer gesubsidieerd, maar krijgen de leerlingen een cheque waarmee ze zelf een school kunnen kiezen. Een logisch gevolg is dat de concurrentie tussen de scholen zal toenemen. Op het eerste gezicht lijkt dat voordelig voor het katholieke net, dat bekendstaat om zijn hoge kwaliteit. De keerzijde van de medaille is echter dat scholen verplicht zullen worden om met elkaar samen te werken om zo efficiënt te kunnen blijven. De ervaring in de Verenigde Staten _ waar in een paar staten met schoolcheques wordt gewerkt _ leert dat die schaalvergroting tot netoverschrijdende samenwerking leidt. En daar zijn ze in de Guimardstraat als de dood voor. Gaan ze dan ook weer met slogans werken als “de ziel van het kind” die in gevaar komt? In dat geval heeft het VSKO net als Marleen Vanderpoorten nog altijd zijn les niet geleerd.

Alain Mouton