Zaterdag 1 juli start de 87ste editie van de Ronde van Frankrijk. Nee, United Bicycles maakt geen racetuigen voor superrenners. Maar de fietsenmaker bedacht voor zichzelf een even spannend parcours van overmoedige inzet en te snelle demarrages. Haalt het nieuwe management de eindstreep van deze ronde?
Het verhaal van United Bicycles is een cocktail van ingebakken entrepreneurschap, overdreven expansieplannen en een uitgekiend productieapparaat.
In 1995 opende de Nederlandse entrepreneur Marcel Geurts zijn geesteskind Marcel Geurts Industry in Maasmechelen. Geurts had een succesvolle fietsfabriek in Nederlands Limburg, maar besloot de productie naar de andere kant van de grens over te brengen. In België konden zijn arbeiders in het laagseizoen gaan stempelen, de bouwgrond was er een vijfde goedkoper en hij kreeg subsidies voor de bouw van een nieuwe fabricagehal op de koop toe.
Zeshonderd miljoen frank pompte hij in een hypermodern, sterk geautomatiseerd productieapparaat, met een capaciteit van 800.000 laaggeprijsde fietsen voor de grootdistributie.
En toch ging
Marcel Geurts volledig onderuit. Het tij op de fietsmarkt keerde: in 1990 kochten de Europese consumenten nog 20 miljoen stuks, in 2000 wordt een verkoop van 14 miljoen exemplaren verwacht. Vooral aan de onderkant van de markt vielen er klappen. Het segment van de goedkope mountainbikes is helemaal verdwenen. De klant zoekt meer kwaliteit.
In het eerste boekjaar noteerde Marcel Geurts Industry een nog vrij behoorlijk verlies van 40 miljoen. In 1997 registreerde het bedrijf een verlies van 175 miljoen op een omzet van 1,2 miljard. Er rolden nauwelijks 280.000 fietsen van de productieband. Tegen de tijd dat de Nederlander Arie van As in de tweede helft van 1997 in het bedrijf stapte, was de zaak zo goed als failliet. Vanaf 1998 stak Marcel Geurts geen frank meer in zijn onderneming en ook de banken hielden de kredietlijnen dicht.
“Toen al begonnen de overnamegesprekken,” zegt Arie van As. “Ik wilde geld in het bedrijf steken. Ik geloofde erin omdat Marcel Geurts Industry over een zeer modern productieapparaat beschikt.”
Toch sleepten de overnamegesprekken aan tot in oktober vorig jaar. Het bedrijf werd op 5 oktober in vereffening gesteld en begon op 22 oktober aan een tweede leven. Marcel Geurts verdween volledig uit de zaak, die in United Bicycles werd herdoopt. Vier leden van de directie hebben samen 15% van de aandelen: gedelegeerd bestuurder Arie van As, productiemanager Jan Van Geelkerken, inkoopmanager Peter Prevos en commercieel directeur Richard Van der Vleut. De beleggingsmaatschappij MW Investments, een dochter van de Nederlandse van der Leegte-Groep, heeft 24% van de aandelen. Eveneens uit Nederland komen de aandeelhouders Mercurius Beleggingsmaatschappij en Zweegers Beheer Groep. Beide zijn actief in onroerend goed, projectontwikkeling en woningbouw, en hebben elk 16% van het kapitaal. Twee discrete particulieren ten slotte hebben ieder nog eens 14,5% in handen.
Het bedrijf werd overgenomen voor 360 miljoen frank en verwacht in zijn eerste boekjaar – dat eind 2000 afloopt – al winst te kunnen maken. “We zochten ook steun bij de Belgische overheid, maar vonden die jammer genoeg niet,” verklaart Arie van As het Nederlandse overwicht. United Bicycles klopte aan bij de Vlaamse minister-president Patrick Dewael ( VLD) en bij de Limburgse Reconversiemaatschappij, maar kreeg bij beiden nul op het rekest.
Toch volgt de nieuwe constructie ongehinderd haar weg. Op 8 juni rolde de honderdduizendste fiets al van de band. Aan elk van de 1200 stuks die United Bicycles dagelijks aflevert, worden 1,3 manuren besteed. Vooral productiemanager Jan Van Geelkerken sleutelde driftig aan de organisatie op de werkvloer. Van Geelkerken, die in 1998 tot het directiecomité toetrad, werkte voordien bij Daf in Eindhoven. “De productiemethode en het logistieke systeem zijn geënt op die van autofabrikanten zoals Daf of Nedcar,” verduidelijkt Van As. “Onze kracht is onze enorme productiecapaciteit. We willen eventueel ook voor derden werken.”
Bijna alle van de 200 fietsonderdelen komen van onderaannemers – waarvan 40% uit het Verre Oosten – en worden in Maasmechelen geassembleerd. De fietsenmaker fabriceert wel zelf de wielen en lakt het kader. Langs het volautomatische traject dat de fietsen afleggen om te worden gelakt, komt er bijna geen spatje terecht waar het niet hoort. Dat is te danken aan het elektrostatische procédé waarmee de fietskaders hun verflaagje krijgen. Milieuvriendelijke waterverf nog wel. “Dit procédé is uniek in Europa,” zegt Van As.
Lukt de heropstanding van United Bicycles? Bij de vaste klanten ging de omzet de voorbije acht maanden met 25% vooruit. Het bedrijf levert een kwart van de productie aan de vakhandel, drie kwart wordt aan grootdistributeurs zoals Aldi, Halfords en Makro verkocht. België neemt 25% van de fietsen voor zijn rekening, Nederland neemt 60% af, Duitsland 15%.
Ook een ander bedrijf is best tevreden met de standvastigheid van United Bicycles: Interlabor. Behalve de 175 vaste werknemers telt de fietsenmaker 75 seizoensarbeiders. Dat maakt van United Bicycles de grootste klant van het uitzendbureau in Maasmechelen.
wolfgang riepl
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier