Vlerick & Alumni

Begin deze week stond in een krant de volgende advertentie met Engelstalige slogan afgedrukt: ” We don’t teach you anything. We develop what’s already inside you“. De advertentie droeg het logo van de Vlerick Leuven Gent Management School. Naast de reclametekst was uitgebreid te lezen hoe (gewezen) Vlerick Alumni-voorzitter Jan Coene als topman van Picanol ontslag heeft moeten nemen na aanhoudende kritiek over buitensporige vergoedingen. Het gaf het geheel een surrealistisch tintje.

De golven die het vertrek van Jan Coene veroorzaakt, blijven dan ook niet beperkt tot Picanol. Ook voor de Vlerick-school – waar Coene maandag als voorzitter van de Alumni de scepter doorgaf aan Umicore-kaderlid Jean-Luc Deleersnyder – heeft dit belangrijke gevolgen. Nu al hoor je er meer dan vroeger signalen weerklinken die erop wijzen dat de alumni zich willen mobiliseren ten gunste van de school. Een van de denkpistes is de start van een Alumni Funding-programma.

Paradoxaal genoeg was dat onder het voorzitterschap van Jan Coene niet zo evident. Sinds hij in 1995 de leiding van de alumnivereniging op zich nam, zijn de oud-studenten van Vlerick – het moet gezegd – er organisatorisch fors op vooruit gegaan. Maar de vereniging bleef cavalier seul spelen. De vzw Vlerick Alumni is een afzonderlijke juridische entiteit, los van de school, met een niet onaardig jaarbudget (nu al zo’n 1 miljoen euro) en een aantrekkelijke merknaam.

Vooral de laatste jaren is dat voor de Vlerick-school, die goed scoort op de internationale MBA-rankings, steeds meer een handicap geworden: om op te tornen tegen de internationale concurrentie moet zij haar alumni wel kunnen betrekken in de sponsoring, fondsenwerving en uitstraling van de school. Een pikant voorbeeld in dat verband was de financiering van de nieuwe campus. Dankzij de uitgifte van een obligatielening werden de oud-studenten bereid gevonden om hiervoor 2,75 miljoen euro bij te dragen.

Maar de (gulle) rente van 4 % op die obligatie, die op rekening van de Vlerick-school komt, deed een aantal professoren de wenkbrauwen fronsen. Een school die zijn alumni financiert, dat was van het goede te veel. Bovendien sloeg de obligatie-uitgifte een financiële put in de cvba Vlerick Alumni Events, die als juridisch vehikel van de operatie werd opgericht. Het vorige boekjaar werd afgesloten met een verlies van 170.000 euro en een negatief vermogen van 163.000 euro. Marketing, juridisch en technisch advies én het kunstwerk van Panamarenko dat de campus siert (plus de prijs van 500 litho’s voor slechts 300 obligatiehouders) hadden de alumni in totaal zo’n 250.000 euro gekost.

In maart werden deze verliezen aangezuiverd met eigen middelen van de alumni, door middel van een kapitaalverhoging. Maar het voorval heeft een aantal (bestuurs)leden aan het denken gezet. Prestigieuze en dure paneldebatten die in de loop van 2003 in Brussel en Leuven waren georganiseerd, werden afgevoerd. Terugplooien op de kernactiviteiten is de boodschap.

In die zin kan het vertrek van Jan Coene ook een nieuwe episode inluiden voor de Vlerick-school. Het is niet iedere managementschool gegeven om tot de elite van 21 Europese topscholen te behoren die de drie belangrijkste accreditaties (Brits, Europees en Amerikaans) op zak hebben. Een competitieve managementschool als kweekvijver van lokaal en internationaal bedrijfstalent, is een niet te onderschatten troefkaart voor de economische toekomst van deze regio. De geesten zijn er rijp voor. Als de alumni en de school deze kans nu niet grijpen, komt er nooit een volgende.

piet.depuydt@trends.be

De golven die het vertrek van Jan Coene veroorzaakt, blijven niet beperkt tot Picanol. Ook voor de Vlerick-school heeft dit belangrijke gevolgen.