Vlaams-Engels is niet goed genoeg

Uit het Gentse copywriterbureau Forte ontstond vorige maand PhraseLift, een bedrijfje dat met behulp van moedertaalsprekers Engelse teksten naar een hoger niveau tilt.

“When anything wrong goes, you can call me up on the office.” Dergelijk krom Engels hoor je zowat in elk kantoor dat al eens in aanraking komt met het buitenland. Hoeft het gezegd dat u er bij uw Engelstalige partners geen goede punten mee scoort?

Sinds medio 2000 speelde het copywritingbedrijf Forte met het idee om teksten die bestemd zijn voor Engelse of Amerikaanse klanten te laten bijschaven door mensen van wie Engels de moedertaal is.

“We merkten dat de meeste teksten die van Vlamingen komen, geschreven zijn in een soort Vlaams-Engels. Hoe goed de vertaler of copywriter de taal ook beheerst, hij haalt nooit het niveau van een native speaker,” zegt Kris Sierens, chief executive officer van PhraseLift.

Pas vorig jaar werd beslist om rond dat idee ook een bedrijf op te starten. Sierens investeerde samen met Jan Lagast van Forte ruim 43.000 euro in PhraseLift. Behalve de dubbele participatie van Lagast is er volgens Sierens geen band tussen de bedrijven. “We willen onze klanten niet het gevoel geven dat ze ook de copywriting aan Forte moeten toevertrouwen. Bovendien staat een nieuw bedrijf voor een totaal nieuwe activiteit. Binnen Forte zou het phraseliften overkomen als een nieuw product. En het is zeker meer dan dat.”

Afhankelijk van de tekst die een klant vraagt – een brochure, een jaarverslag of een speech – maakt PhraseLift een bestek op. Daarna gaat een van de werknemers bij de klant op bezoek om iets op te steken van de bedrijfscultuur en om te doorgronden waar hij precies naartoe wil met de boodschap. Sierens: “Tijdens de productie van de tekst verwerkt de schrijver die gegevens, net als de culturele details waarvoor het Engelssprekende doelpubliek gevoelig is. In een correctieronde bespreekt hij met de klant waarom hij bepaalde keuzes heeft gemaakt.”

PhraseLift werkt voorlopig met een vaste schrijver, de Amerikaan Noel Montrucchio (60), en met een net van freelancers die zowel het Britse Engels als het zogenaamde World English kunnen produceren. Op de klantenlijst prijken namen als Banksys, Tractebel, de Amylum-groep en Agfa. Het piepjonge bedrijfje heeft meteen al voorsprong genomen op zijn businessplan. De prognose voor de omzet van het eerste boekjaar bedroeg in een eerste versie 140.000 euro, maar is intussen bijgesteld tot 200.000 euro.

Wouter De Broeck [{ssquf}]

“We merkten dat de meeste teksten die van Vlamingen komen, geschreven zijn in een soort Vlaams-Engels.”