Viercilinder spoort het leukst

Ford heeft zijn Mustang wat opgesmukt. Omdat de pr-diensten in de autowereld tegenwoordig onder de vleugels van de marketingafdeling zitten, krijgen gefacelifte auto’s tegenwoordig ook een ander predicaat mee: we reden dus met de ‘all new’ Ford Mustang.

Wat zijn de grootste wijzigingen? Er is vooral wat aan het onderstel gesleuteld. Om het rijgedrag meer op het niveau te tillen van wat we hier gewoon zijn van auto’s als de Fiesta of de Focus. Ford is in de middenklasse nog altijd een van de beste chassisbouwers, en dat was niet even duidelijk te merken aan de Mustang – toch wel een Amerikaanse auto. Het verschil in de verwachte rijbeleving tussen Europeanen en Amerikanen is groot. In de Verenigde Staten is de Mustang te krijgen met twee ophangingstypes, de gewone en de sportieve. Bij ons wordt alleen de versie met de sportieve ophanging geïmporteerd. Omdat de gewone veel te loom en te slaapwekkend is, zeg maar lomp. In ieder geval: de Europese versie gaf ons het gevoel dat de Mustang nu wat preciezer stuurt, en ook scherper zodra je het tempo opvoert.

De Mustang is en blijft een icoon in het autolandschap. En volgens echte fans, die wel eens met cowboyhoed en -boots achter het stuur kruipen, hoort een dikke, Amerikaanse V8 onder de motorkap te zitten. Een knoest van vijf liter die gromt en buldert. Niet doen. Met de voor Europa ontwikkelde viercilinder van 2,3 liter spoort de Mustang verreweg het leukst. De kleine motor geeft een veel homogener gevoel.

En met zijn prijskaartje van 39.000 euro blijft de Mustang een koopje. Kies je voor de automatische versnellingsbak, dan krijg je een andere nieuwigheid: een schakeldoos met maar liefst tien gangen. Dat is prima mechaniek, al lijkt een handgeschakelde versnellingsbak ons beter bij dit icoon te passen.

Na deze facelift is de viercilinder met turbo wel iets minder krachtig geworden. Terwijl je bij de lancering van een aangepaste versie eigenlijk het tegenovergestelde verwacht. Het heeft alles te maken met de CO2-uitstoot, die Ford absoluut onder de 200 gram wilde duwen. Geen erg: 290 paarden in plaats van 315, u zult er niets van merken.