VERTREK CIMAD-TOPMAN

“STIJL NIET CONFORM”.

Vorige week besloot de 33-jarige Rob Heyvaert, oprichter van het Bornemse softwarebedrijf Cimad Consultants – “in onderling overleg,” zoals dat heet – een punt te zetten achter zijn carrière bij IBM. Een bruuske beslissing, die de diverse betrokkenen binnen de Amerikaanse multinational niet heeft verrast.

“Mijn stijl was niet erg conform met die van IBM,” geeft de Vlaming Heyvaert toe in een telefonische reactie vanuit zijn buitenverblijf in Aspen, Colorado. Op 2 januari 1998 vertrok hij naar de VS om er zijn functie als wereldwijd verantwoordelijke voor de divisie Securities & Capital Market bij IBM op te nemen (zie Trends, 27 november 1997). Van januari tot maart tekende hij het strategisch plan uit. Bedoeling was de positie van de computerreus in dit snelgroeiende segment omhoog te stuwen van een marktomzet van 1,8 naar 7 miljard dollar. Al gauw doken er evenwel interne spanningen op.

Het ambitieuze plan, dat een aantal afdelingen binnen de IBM-groep in vraag stelde, botste op de “over my dead body”-houding van enkele lokale baronieën. Rob Heyvaert weigert hierop officieel commentaar te geven. “Ik heb mij contractueel tot discretie verplicht,” zegt hij. Maar hij ontkent niet dat hij weinig vat had op de IBM-structuur. Zijn – van nature – eigenzinnige en rebellerende aanpak zullen hem daarbij niet hebben geholpen. Interne onderhandelingen verliepen in een niet al te opperbeste sfeer. De meningsverschillen werden onoverbrugbaar.

De positie van Cimad zélf binnen IBM – de computergigant kreeg in 1996 alle aandelen in handen – werd het breekpunt. Big Blue geeft er de voorkeur aan om het Bornemse softwarebedrijf volledig te integreren en “IBM’iseren”. Rob Heyvaert voelde zich niet erg gelukkig bij die beslissing. Cimad zal daardoor – op termijn, met of zonder behoud van de eigen naam – worden omgevormd tot een onderdeel van de grotere afdeling Global Services binnen de IT-groep.

“Niemand is geschrokken van de beslissing,” wil Rob Heyvaert nog kwijt. “Zowel IBM als ikzelf hebben dit zien aankomen. Ik heb lange tijd getwijfeld of ik als manager kon meedraaien in zo’n grote groep als IBM. Die episode heeft me alleen maar wijzer gemaakt.”

Met andere woorden, er is nu tijd zat om te turen naar de Red Mountain in Aspen, zoals hij in november 1997 filosofisch in dit blad opmerkte? “Ik zit hier drie dagen en ben het al een beetje beu (glimlacht). Neen, ik twijfel nog tussen een sabbatical year of – op korte termijn – een nieuw bedrijfsproject. Er zijn contacten met enkele interessante ingenieurs en investeerders. We zien wel.”