‘Verkoop Belfius: nog anderhalf jaar geduld oefenen’

Kandidaten dienen zich aan om de bankverzekeraar Belfius, voor 100 procent in handen van de Belgische staat, geheel of gedeeltelijk over te nemen. De kans is klein dat die verkoop voor oktober 2016 gebeurt.

Een analist schreef enkele weken geleden dat ING zijn overtollige cash wel eens zou kunnen gebruiken om Belfius over te nemen. Synergieën zouden de winst met een miljard omhoog duwen, wat volgens de analist een overnameprijs van 11 tot 12 miljard euro verantwoordt. Wat later wist de Belgische minister van Financiën te melden dat zakenbanken stonden aan te schuiven met overnamevoorstellen voor Belfius, maar de juiste prijs zat er nog niet bij. En dit weekend lekte uit dat de Zwitserse groep Baloise geïnteresseerd is in Belfius Insurance.

Het financieel klimaat is gunstig: er is veel goedkoop geld beschikbaar, de gezondheid van de banken is getest en goed bevonden, in veel sectoren draait het overnamecircus op volle toeren, de beurskoersen zijn fors gestegen. Vanuit het standpunt van de Belgische staat valt er iets voor te zeggen om dan winst te nemen. De regering is het erover eens dat bankieren geen overheidsopdracht is en heeft nog twee mooie participaties in portefeuille: 10 procent in de Franse bank BNP Paribas en 100 procent van Belfius.

Toch is de kans klein dat Belfius voor eind volgend jaar van eigenaar verandert. Daar is een simpele reden voor. In oktober 2011 legde de Belgische staat 4 miljard euro op tafel om Dexia Bank België (het huidige Belfius) uit de noodlijdende Dexia-groep te halen. Bij die overeenkomst werd een clausule gesloten: als de Belgische staat Belfius binnen de vijf jaar zou doorverkopen, dan moet een deel van de eventuele meerwaarde op die verkoop terugvloeien naar Dexia.

Die terugvloeiregeling is degressief. Maar dit of volgend jaar zou nog altijd een groot deel van het geld dat België zou krijgen van de verkoop van Belfius naar die andere Dexia-aandeelhouder vloeien: de Franse staat. Bij een verkoop voor oktober 2015 bijvoorbeeld stroomt een derde van de meerwaarde boven 5,7 miljard euro naar Frankrijk. Een jaar later gaat het nog altijd om meer dan een kwart.

Arco

“Daar kom je als Belgische politicus niet mee weg”, zegt een ingewijde. “Eerst een Belgische bank kopen tegen een te hoge prijs, en als je haar dan na een aantal jaren met een meerwaarde kunt verkopen, die winst moeten delen met de Fransen, die totaal geen verdienste hebben in dit verhaal.”

Bovendien dringt het management van Belfius er zelf op aan de bank niet voor eind 2016 te verkopen. Tegen dan moet de instelling operationeel weer uitblinken en de winstmotor op volle toeren draaien. De erfenisportefeuilles (obligaties en kredietwaarborgen) zouden eind 2016 teruggebracht zijn tot het normale risiconiveau van de rest van de bank. De verliezen die de bank nu nog jaarlijks boekt op die portefeuilles (100 tot 150 miljoen euro per jaar) vallen dan weg. Automatisch zal de winstgevendheid van de bank op dat moment een flinke opstoot krijgen.

Kortom: als de Belgische staat nog anderhalf jaar geduld oefent, zal het winstpotentieel van Belfius optimaal zijn, en moet de meerwaarde op de verkoop met niemand gedeeld worden. Intussen is er tijd om een regeling uit te werken voor de Arco-coöperanten, zodat ook deze commerciële hinderpaal voor een verkoop uit de weg kan geruimd worden.