VERKIEZINGEN VAN DE GEMISTE KANS

Piet Depuydt – hoofdredacteur

Zondag 10 juni moet elke Belg naar de stembus. Dé vraag uit duizend die elke politicus zich stelt, is waarop u hem of haar zal afrekenen. Wat zal bij uw finale stem doorwegen? De klimaataanpak, de problematiek van de vergrijzing, de gerechtelijke perikelen, de fiscale aanslagvoet? Als het van ons afhangt, dan is het antwoord: deze kiescampagne heeft de historische kans gemist om van ‘werk en migratie’ zijn brandpunt te maken.

Werk en migratie is de moeder van alle thema’s. Sterker nog, als er één problematiek is waarmee alle politieke partijen afstand hadden kunnen nemen van het Vlaams Belang, dan is het deze wel. Migratie geldt als de therapie voor ons arbeidsprobleem. Terwijl de werkloosheid in Vlaanderen een historisch diepterecord heeft bereikt van 6 %, is het aantal vacatures explosief toegenomen. Een hardnekkige 15 % van deze banen kan met de beste wil van de wereld niet meer worden ingevuld.

Die krapte op de arbeidsmarkt raakt de factuur van de vergrijzing in zijn kern. Hoe zullen we die stijgende pensioenen betalen als er niet genoeg actieven zijn om de centen te verdienen? Migratie stelt ook onze welvaartsstaat op de proef. Want wat doe je met gulle minimumlonen, ontslagvergoedingen en werkloosheidsuitkeringen, als die een drempel zijn om jonge, ongeschoolde alloch-tonen aan een job te helpen?

Een efficiënt migratiebeleid kan je slechts voeren als er duidelijke keuzes worden gemaakt over het type arbeidsbeleid dat je wilt. Dit had het gedroomde alibi kunnen zijn voor elke politicus om een debat te gronde aan te gaan over datgene wat elke Belg of Vlaming vandaag (en ook morgen) bezighoudt: zijn job en welvaart.

Dit debat zou steevast voor het nodige vuurwerk gezorgd hebben. Uit peilingen die dit blad de voorbije weken hield, blijkt duidelijk dat 93 % van de ondernemers voor een beperking van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd is. Ook N-VA, Open VLD en (ten dele) Spirit vinden dit de goede beleidsoptie om meer mensen aan het werk te krijgen. Voor alle andere partijen is dit echter een taboe. Hier alleen al tekenden zich opvallende barstjes af tussen de kartelpartners SP.A-Spirit en CD&V-N-VA.

Nog zoiets: 66 % van de Vlaamse ondernemers blijkt uit ons onderzoek voor immigratie te zijn als middel om het dreigende tekort aan personeel op te vangen. Hoe stonden de partijen daartegenover? Ze zegden volmondig ‘ja’ (met uitzondering van Vlaams Belang), maar in de praktijk blijkt net het tegenovergestelde.

Aftredend minister van Werk Peter Vanvelthoven (SP.A) voorspelde dat de arbeidsmarkt in België – anno 2007 – volledig open zou zijn voor werknemers uit de nieuwe EU-lidstaten. Niets daarvan. Dit is nog altijd niet het geval. Nederland deed dat wel en daar geven honderden werklustige EU-burgers de economie een adrenalinestoot. Hun instroom zorgt ook voor nieuwe banen en zadelt België met een nieuw concurrentiecomplex op.

Er blijkt nog een ander opvallend feit uit de vier verkiezingsdelen die we u hebben voorgeschoteld. Er zijn slechts twee partijen die in aanmerking komen als u uw stem enkel en alleen laat afhangen van ondernemersbelangen: Open Vld en Vlaams Belang. Dit illustreert eens te meer het historische belang dat een kiesdebat met ‘werk en migratie’ als centrale thema had kunnen hebben. Dan had Open Vld zich veel scherper moeten afzetten tegen Vlaams Belang.

Is de kiescampagne 2007 een gemiste kans? Voor een deel wel. Maar als de verkiezingskaravaan met al zijn toeters en bellen is voorbijgetrokken, als de bolletjes zijn rood gemaakt en het stof is gaan liggen, zullen we allemaal terug tot de orde van de dag worden geroepen. En dan zal blijken dat wat de wereld draaiende houdt, telt: werk, werk en nog eens werk.