VERHOFSTADT, BOLKESTEIN EN DE VERKETTERING

Guy Verhofstadt is veel minder flink dan hij denkt. Zoals elke Belgische mainstream-politicus houdt hij zich benepen op de vlakte over een kwestie waarmee duizenden van zijn kiezers, en tienduizenden van zijn mogelijke kiezers worstelen : het migrantenvraagstuk. De VLD’er Ward Beysen mag in Antwerpen enkele oprispingen formuleren, in zijn eigen partij wordt hij voor dit punt veronachtzaamd tot belachelijk gemaakt. Guy Verhofstadt is té laat voor het ernstig nemen van de zaak en in het prezenteren van zijn oplossingen. Hij, en de overige politici van de middenstroom, laten de tematiek over aan de mensen die er de grootste ravages mee zullen aanrichten : het Vlaams Blok. De schrik om geïdentificeerd te worden met het Vlaams Blok zit er bij Verhofstadt even diep in als bij Johan Van Hecke. De twee centrumleiders zwijgen. Wat politiek en elektoraal fout is. Indien Verhofstadt even duidelijk, bekommerd en opbouwend het taboe van de migrantenaanwezigheid naast zich zou neerleggen als zijn Nederlandse kollega, de liberale leider Frits Bolkestein (deze stelt eisen aan migranten, wil inburgeringskontrakten en meer redelijkheid in het verlenen van asiel), dan zou hij nog sterker als overwinnaar uit de volgende stembusslag treden. Guy Verhofstadt zou dan meteen het Vlaams Blok en haar verwerpelijke oplossing (stemmingmaken tegen de migranten en uitdrijving) de wind uit de zeilen nemen en de vrees afblokken voor een ontwrichting van het Belgische politieke systeem door de verdergaande ruk naar een onbesuisd, onbekwaam rechts. Waar zijn de leiders, de intellektuelen, de aantrekkelijke personaliteiten van het Vlaams Blok ? De partij heeft niks in voorraad.

Denkt de kiezer dat hij en zijn land het migrantenvraagstuk lijdzaam dienen te blijven ondergaan ? Denkt de kiezer dat er over alles mag en moet gediskussieerd worden, met één uitzondering, de aanwezigheid van vreemdelingen en asielzoekers in België ? Denkt de kiezer dat het vraagstuk enkel de speerpunt mag blijven van het politieke discours van het Vlaams Blok en dat alle andere partijen er zich met dooddoeners over solidariteit en wereldburgerschap mogen van blijven afmaken ?

Belgen zijn geen racisten. Er zijn wel Belgische racisten. Een minderheid. Gevaarlijker voor het demokratische gehalte van dit land dan die minderheid is de afgedwongen godsvrede over het migrantenvraagstuk. Breng het ter bespreking, diskussieer over de voor- en nadelen van de migratiestroom. Wees gastvrij, maar niet op de onnozele, links-politieke, wijze van vandaag. De Vlamingen, de Belgen, blijven onaangetast door de vijandigheid voor vreemdelingen. Dat bewijzen de één miljoen handtekeningen voor het toestaan van meer burgerrechten aan migranten (bijeengesprokkeld door ultralinkse aktiegroepen die wortelen in regimes die evenveel bloed aan hun handen hebben als het nationaal-socialistische Duitsland, en de regelmatige betogingen voor de immigratie, ondersteund door Vlaamse katolieke massabewegingen.

Achter de gesloten rolluiken, in het gesuis van het beeldscherm, bij de zattemanspraat in de volkscafés, op de formulieren van de VLD-volksraadpleging groeit de woede over de samenzwering van de stilte die het politieke milieu opdringt. Ketterijen over het migrantenvraagstuk worden niet geduld, het tema wordt afgevoerd naar de achterkamertjes en het extremisme. Daar mag het volksonbehagen dampen en verrotten. Guy Verhofstadt heeft zich al aan menige Belgische consensus onttrokken. Hij is een vernieuwer op het vlak van de politieke praktijk, de staatsinrichting, de rechtsbedeling, de burgerdemokratie. Toch blijft hij kurieus zwijgen over de veranderende bevolking van België. Er komt dus geen Bolkestein-effekt op 21 mei. Er komt wel een noodkreet op 22 mei.

F. Cr.