VERGEET RABO-KB-CERA

Ontgoocheling wordt tastbaar

Le moment suprême voor een verbond tussen KB en Rabo Bank, plus in afgeleide orde Cera Bank, waait troosteloos voorbij, leren contacten bij de betrokken partijen. Het elan van einde ’96 en de eerste helft van ’97 is gebroken. Enig schot in de zaak blijft uit. Een onderhandelaar : “Het Vlaamse navelstaren voert opnieuw de boventoon. Ik vermoed zelfs dat Cera aan het onderhandelen is geslagen met KB om op die wijze te beletten dat er een grotere samenwerking ontstaat tussen de derde grootste Nederlandse bank en de Vlaamse grootbank. Rabo liet dit betijen, denkend, laat die twee eerst mekaar vinden en dan dansen we opnieuw met drie. Het machiavellisme speelt in dit dossier. Ik heb lang gedacht dat landen slordig geleid worden en dat bedrijven uitblinken door wetenschappelijk, nuchter beleid. Dat is een vergissing, ook in belangrijke dossiers als de groei van een bancair Benelux-netwerk tussen Almanij-KB, Rabo Bank en Cera Bank spelen irrationele en persoonlijke elementen een grote rol. De Vlamingen gedragen zich in dit dossier niet als Europeeërs, wel als provincialisten.”

De koudwatervrees blijkt bij Cera Bank groter te zijn dan bij KB. De top van Cera Bank verwerpt een toenadering om niet het kleine broertje te worden naast het financiële geweld van Rabo Bank. Overschat Cera Bank niet haar bestaanskansen als zelfstandige financiële instelling in een euro-Europa, stellen Belgische gesprekspartners. Het algemene gevoelen overheerst dat er te weinig strategisch wordt gedacht in dit dossier en te veel in termen van de boekhoudkunde : “Om ooit een doorbraak te bereiken, zal de huidige generatie, fikse zestigers, aan het hoofd van KB en Cera moeten verdwenen zijn.” Jan Huyghebaert, voorzitter van Almanij-Kredietbank, heeft andere prioriteiten : de integratie van Gevaert en het dossier KB Lux. De voorzitter van KB laat zich door de holdingvoorzitter trouwens niet de les spellen (een mooie parallel kan hier getrokken worden tussen Fred Chaffart van Generale Bank en Etienne Davignon van zijn hoofdaandeelhouder, Generale Maatschappij).

Wat schort er langs Nederlandse zijde ? Rabo Bank heeft wel financiële slagkracht, maar aan deze grote geldmacht is geen gelijkwaardige beslissingskracht gekoppeld. De besluitvorming bij de Nederlandse nummer 3 is traag, onder meer omwille van de coöperatieve structuur. Bovendien is bestuursvoorzitter Herman Wijffels gas aan het terugnemen. Hans Smits, hoofd van Schiphol Luchthaven, neemt volgend jaar het bewind over. Een grote operatie in België is vandaag geen urgentiepunt meer voor Herman Wijffels. Het warm en koud blazen van de Vlaamse bankiers heeft dit vergemakkelijkt.

MARCEL COCKAERTS (KB) Voorlopig een kruis over Rabo Bank.