“In het weekend besteed ik veel tijd aan sport. Ik doe aan kitesurfen, tennis, hockey en triatlon. Niet allemaal tegelijk natuurlijk. Als ik mensen hoor beweren dat hun werk ze geen tijd laat om te sporten, dan denk ik: dat kan niet. Je kunt juist meer aan als je sport. Ik kan zeggen dat in de periode dat ik trainde voor de Ironman, ik zowel privé als zakelijk het meest succesvol ben geweest. Je bent relaxter, je voelt je beter, je slaapt beter, je eet gezonder – dat moet wel – en je komt daardoor over als iemand die de dingen onder controle heeft, die met een grote smile problemen oplost in plaats van ze te veroorzaken. Als je sport, heb je meer energie en krijg je meer gedaan, zo moet je het zien.
“Het voorbije jaar heb ik vooral getennist en gekitesurft. Het ene is explosief en sociaal, het andere is solitair en bijna meditatief: op het water zijn het alleen jij en de natuurelementen. Wil ik me opladen voor een triatlon, dan kom ik niet toe met alleen het weekend, want dat komt neer op zes keer per week trainen. Maar goed, mocht het vandaag een mooie dag geweest zijn, dan was ik misschien twee uur gaan fietsen. Midden in een werkdag, ja. En niet omdat ik de countrymanager van Google Cloud BeLux ben, die zich dat kan veroorloven: iedereen van mijn team beheert zelf zijn agenda. Het maakt niet uit wanneer je wat doet, maar wel wat het resultaat is van je werk. Ik noem dat de wet van de wederkerigheid tussen werkgever en werknemer: ik zal overwerken wanneer het moet, en de vrijheid nemen als het mij past. Dat wil ook zeggen dat ik soms in het weekend werk. Ik heb daar geen probleem mee.”
Mijn leven
“Maar in principe probeer ik die dagen wel vrij te houden. Er zit een stramien in, dat organisch is gegroeid. Op vrijdag zie ik de vrienden van het dorp waar ik woon, Hoegaarden; zaterdag houd ik vrij voor sport en voor vrienden uit de rest van het land; zondag is voor mijn vrouw en twee dochters. Er zit nog een ander vast stramien in mijn weekends. Dat zijn mijn reflectiemomenten op zaterdag en zondag, telkens tussen zes en acht uur ‘s ochtends. De rest van het gezin slaapt dan nog, ik trippel stilletjes naar beneden, ik neem een koffie en ga buiten zitten. Met een dekentje desnoods. En ik schrijf op. Een uur lang. In een boekje waarop staat: ‘Mijn leven’.
“Eerst maak ik een lijstje van alles wat een impact heeft op mijn geluk. Dat zijn de grote thema’s: gezin, vrienden, sport, hobby’s, werk. Dan ga ik meer in detail. Bijvoorbeeld: kitesurfen wil ik dit jaar twintig keer doen, waarvan vijf keer alleen, vijf keer met mijn dochter en tien keer met een vriend. Elk weekend doe ik mijn boekje open en kijk ik waar ik sta in het licht van mijn doelen. En wat ik moet bijschaven. Wat er goed gaat, en wat niet zo goed.”
4 hour workweek
“Mijn vader is gestorven op zijn zestigste. Zijn leven lang heeft hij keihard gewerkt. Rondom mij zag ik toen mijn vrienden, dertigers, gefixeerd op hun baan, bezig met hun carrière, kinderen, bouwen. Ik dacht: o jee, wie weet sterf ik ook op mijn zestigste als ik zo hard werk. Dat speelde voortdurend door mijn hoofd, en toen kwam ik een keer aan het strand iemand tegen die toevallig hetzelfde boek aan het lezen was als ik: The 4 hour workweek van Tim Ferriss. We raakten aan de praat en meteen zaten we op dezelfde golflengte. Hij is uiteindelijk mijn sportvriend geworden en we praten nog altijd veel over het leven, bijvoorbeeld als we urenlange fietsritten maken. Zeg nu zelf, met wie babbel jij nog drie, vier uur aan een stuk? Veel mensen nemen het leven zoals het komt. Ze drukken nooit de pauzeknop in om na te denken over waar ze staan en wat ze willen. Ik doe dat welbewust. Elk weekend.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier