V-PLUS-KAART. Sparen op een chip

Een klantenkaart met chip, die via een terminal de kortingen opspaart : gedaan met het plakken van zegeltjes.

Op een groot aantal winkelruiten in Kortrijk, Roeselare en omgeving is sinds enige tijd een sticker te zien met het opschrift “Shop & spaar hier” en een beeld van de V-Plus-kaart. Volgens Gilbert Cloeckaert, direkteur van Riston (de initiatiefnemer van het kaartsysteem), zijn momenteel bijna 50.000 dergelijke kaarten in omloop. Hij koos de regio in het zuiden van West-Vlaanderen als testmarkt, omdat die streek bekend staat als de moeilijkste van het land. Als het koncept daar aanslaat, moet het dus ook elders in de smaak vallen.

Het systeem bestaat uit een chipkaart die in een terminal gestoken wordt. Zo krijgt de kaarthouder een korting (door de winkelier zelf bepaald), die op de kaart bijgeschreven wordt. Als de kaart vol is, m.a.w. als er 1000 frank op de chip staat, wordt dat bedrag uitgekeerd en krijgt de konsument een nieuwe kaart.

“De bedoeling is klantentrouw te bewerkstelligen bij de mensen die al naar die winkel komen, en meer klanten te werven door kruisbestuiving, ” aldus Cloeckaert. Met dit laatste wordt bedoeld dat de konsumenten vlot naar een andere zaak zullen gaan, als ze weten dat men daar ook korting op de chip zet. De middenstanders zullen hun klanten trouwens vertellen in welke andere winkels (die geen rechtstreekse konkurrenten zijn) zij eveneens hun korting kunnen laten bijschrijven op de chip.

EENVOUDIG.

Op zich is er niets nieuws onder de zon : het is hetzelfde systeem als Valois met zijn zegeltjes. Cloeckaert is overigens 35 jaar in dienst geweest van dat bedrijf en werd er commercieel direkteur. “Het werd mij duidelijk dat het plakken van zegeltjes voorbijgestreefd was, ” zegt hij. “We brengen nu een moderner en eenvoudiger systeem, want de klant hoeft ook niet meer van elke handelaar een klantenkaart te hebben. ” De wet op de handelspraktijken bepaalt dat er geen geld gegeven mag worden, alleen titels. Cloeckaert beweert dat het afgeven van het kasticket het overhandigen van een titel is, en dat er dus geen inbreuk op de wet gepleegd wordt.

Naar eigen zeggen had Gilbert Cloeckaert al in 1975 het idee om met één enkele kaart te komen, maar dat bleek te vroeg te zijn : de handelaars wilden er toen nog niet aan. Zowat twee jaar geleden ging hij opnieuw aan de slag, ditmaal met het systeem van een chipkaart en een terminal. Hij voerde gesprekken met konsumenten en vroeg hen of zij iets zagen in een kaart, waarvoor ze een eenmalig garantiebedrag van 100 frank zouden moeten betalen. In de meeste gevallen was het antwoord positief.

SELEKTIE.

Met de V-Plus-kaart wordt gemikt op de zelfstandige winkeliers ; zij vormen de basis. Cloeckaert : “De grote mastodonten hebben ons niet nodig. Kijk maar naar Delhaize, dat zijn eigen kaart heeft. Het is onze bedoeling om in vijf branches aanwezig te zijn : food, non-food, benzinestations, restaurants en reisbureaus. In die sektoren zoeken we naar de betere middenstander. ” Hij ziet ook mogelijkheden in het buitenland. “In Nederland bestaat de Air-Miles-kaart, maar de zelfstandige middenstanders zijn daar niet bij aangesloten (nvdr – vooral grote ketens geven Air-Miles weg). Ons systeem is dan komplementair aan dat van de Air-Miles, ” zegt Cloeckaert.

De vraag is hoe die “betere middenstander” eruit gepikt kan worden. Riston gaat de markt op met prospekteurs, die een eerste selektie maken op basis van de voorgevel en de etalage van de winkels. Blijkt bij het binnenkomen dat ze verkeerd gegokt hebben, dan kunnen ze aan “negatieve prospektie” doen, zoals Cloeckaert dat noemt. “Niet iedereen kan de V-Plus-kaart aanbieden : grosso modo mag één op drie meedoen. Als er bijvoorbeeld dertig slagers zijn in een bepaald gebied, dan gaan we met tien tot twaalf in zee. Anders wordt het onzinnig. Degenen die meedoen, kunnen ook zeggen welke konkurrenten al dan niet in het systeem opgenomen mogen worden. “

NATIONAAL.

Uiteraard moet ook de konsument in kontakt gebracht worden met de V-Plus-kaart. De deelnemende winkels krijgen een raamsticker en folders om uit de delen aan de klanten. Bovendien voert Riston zelf ook de nodige promotie. Voorlopig blijft dat beperkt tot de plaatselijke media in de regio Kortrijk-Roeselare (de lokale tv-zender WTV, Radio Kortrijk, De Streekkrant) en het sponsoren van streekgebonden manifestaties.

“Op zeker ogenblik zullen we die regio verlaten en naar de volgende gaan, ” zegt Gilbert Cloeckaert. Op die manier blijft de ontwikkeling beheersbaar. Momenteel worden gesprekken gevoerd met een paar benzinemaatschappijen ; als één daarvan toehapt, is Riston wel verplicht om nationaal te gaan. Dit wil zeggen dat men nationaal reklame zal moeten maken, en dat er terminals verspreid moeten worden over het hele land. Het wordt dan ook noodzakelijk nieuwe financiers aan te trekken.

Hoe komt Riston eigenlijk aan de naam “V-Plus-kaart” ? Cloeckaert : “We hebben wanhopig zitten zoeken naar een geschikte naam. Aanvankelijk was het idee Euro-Shopping-kaart. Ik vroeg mij af wat de voordelen van zo’n kaart waren : vlug, veilig, voordelig,… Zo kwam ik vanzelf aan een handvol voordelen die allemaal met een v begonnen. Vandaar. En V-Plus komt goed over, het klinkt lekker. ” Hoe moet het dan als Riston nationaal wil gaan en de konsument ook in het Frans aangesproken moet worden ? “Daar vinden we wel wat op, ” zo luidt het antwoord van Cloeckaert.

A.V.P.

GILBERT CLOECKAERT (RISTON) “Klantentrouw bewerkstelligen en meer klanten werven door kruisbestuiving. “