Uit liefde voor de sport

Florence Descampe hoorde vijfentwintig jaar geleden bij de wereldtop. Ze won zes toernooien in het Europese en een in het Amerikaanse circuit. Ze werd tweede in de British Open en nam in 1992 deel aan de Solheim Cup, het equivalent van de Ryder Cup bij de dames. Daarna zette ze plots een punt achter haar carrière. “Ik vond geen speelplezier meer”, blikt ze nu terug. “Het was te veel afzien. De eenzaamheid woog zwaar, vooral in de VS. Toen mijn eerste dochter geboren werd, besliste ik met golf te stoppen en me op mijn gezin te concentreren.”

Tien jaar lang bleef Descampe weg van de greens. “Ik volgde de British Open zelfs niet meer op televisie.” Maar de passie keerde terug. “Mijn dochter Elodie begon te golfen en ik ging mee naar haar eerste toernooien. Dan nam ik deel aan de Interclubs met Rigenée, mijn club. Ik zette me ook in voor de jeugdspelers van de federatie.”

Intussen is Florence Descampe 48 jaar en is de golfsport opnieuw een onlosmakelijk deel van haar leven. “Noem het de liefde voor de golfsport”, lacht ze. “Ik speel zeer graag golf. Wellicht ben ik te vroeg gestopt als profspeelster, ja. Misschien was er daarom in mijn onderbewustzijn een soort gevoel van gemis: het voelde alsof mijn werk niet af was. Achteraf is het altijd makkelijk praten, maar misschien had ik toch wel het niveau om nog een paar jaar mee te draaien aan de top, misschien zelfs een toernooi van de Grand Slam te winnen… Maar ik ben heel tevreden met mijn leven, hoor.”

Over een paar jaar, als ze vijftig is, zal Descampe kunnen deelnemen aan de internationale toernooien voor senioren. Ondertussen traint ze weer. “Jérome Theunis is mijn coach, af en toe neem ik deel aan een toernooi, in de Mid-Am. De fysieke kracht van toen ik twintig was, is er niet meer, maar de techniek en de precisie heb ik wel nog altijd. En vooral: ik amuseer me op het parcours.”

Florence Descampe is met de dames van Rigenée Belgisch kampioen geworden in de Interclubs. Van de foursomes die ze samen met haar dochter Elodie van Dievoet speelde, heeft ze intens genoten. “Ze is nu eenentwintig en rondt haar universitaire studies in Michigan af. Golfen doet ze op een behoorlijk hoog niveau. Maar ik raad haar niet aan een profcarrière te beginnen. Het is zo ontzettend hard, en alleen de allerbeste speelsters worden beloond voor hun inspanningen.”