(Belga) Exact 12 maanden na de aangekondigde sluiting van Ford Genk, zit de frustratie bij de werknemers nog altijd erg diep. Ze blikken terug met veel ongeloof, woede en frustratie. Slechts heel geleidelijk heeft men de negatieve energie kunnen ombuigen in acties die een nieuwe, betere toekomst moeten opleveren. Dat blijkt uit een gesprek met Hasan Düzgün, vakbondsman van ACLVB.
Er wordt vandaag gewoon gewerkt bij Ford en de toeleveranciers. Er zijn geen acties, geen minuut stilte of grote spandoeken. Op de gezichten is wel duidelijk af te lezen dat de gebeurtenissen van een jaar geleden diepe sporen hebben nagelaten. In een terugblik op de voorbije 12 maanden, onthouden de werknemers vooral het eindeloze geduld dat ze moesten opbrengen om duidelijkheid te krijgen over lot. Wie moet wanneer vertrekken? Welke afscheidsregeling wordt er voorzien? De soms woelige acties, die om de haverklap tot werkonderbrekingen en periodes van economische werkloosheid hebben geleid, waren in de ogen van de werknemers nodig en verantwoord om een aanvaardbare regeling uit de brand te slepen. “Het is nu pas dat we stilaan de beslissing als onherroepelijk beschouwen en kunnen vooruitkijken naar oplossingen om voor zo veel mogelijk slachtoffers een betere toekomst mogelijk te maken”, zegt de liberale vakbondsman. (Belga)
