Topwerkgever tegen wil en dank

Hans Brockmans
Hans Brockmans redacteur bij Trends

CEPA organiseert de Antwerpse havenarbeid binnen het strikte kader van de wet-Major. Nochtans zouden de logistieke werkgevers aan de Schelde liever geen beroep meer doen op deze pool en met gewone arbeiders werken.

De grootste privéwerkgever van Antwerpen is een geval apart. CEPA, dat de pool van havenarbeiders organiseert, telt 9213 werknemers en heeft een omzet van amper 400.000 euro. Ter vergelijking: BASF Antwerpen telt ruim de helft minder werknemers maar heeft vijftien keer meer omzet.

“CEPA is de personeelsdienst van de haven in het kader van de wet-Major”, beschrijft gedelegeerd bestuurder Paul Valkenier zijn bedrijf. “Bedrijven die havenarbeiders willen tewerkstellen, zijn verplicht een beroep te doen op de pool die wij samenstellen met de vakbonden. In andere havens wordt de arbeid geregeld door vzw’s, in Antwerpen door een coöperatieve vennootschap met beperkte aansprakelijkheid. Winst is echter onze doelstelling niet. Overschotten worden elk jaar doorgestort naar onze aandeelhouders, de havenbedrijven.”

De wet-Major regelt de organisatie van de goederenbehandeling in de erkende zeehavens. De havenarbeiders verzamelen in ‘het Kot’, waar de los- en laadbedrijven hen oproepen om een shift te doen. Wie geen werk vindt, krijgt een dag werkloosheid uitbetaald, aangevuld met een vergoeding uit het Sociaal Fonds van de sector. Er staan enkele duizenden kandidaten op de wachtlijsten van de vakbonden. Hoewel de wet dit niet vereist, worden kandidaat-dokwerkers best lid van een vakbond. En dan is het afwachten of men voorgedragen wordt. Europa stelt zich vragen over het gebrek aan transparantie van deze closed shop.

De havenbedrijven hebben dan weer problemen met de werking van de wet-Major. Die heeft ook een codex met de gedetailleerde uitwerking van de werkorganisatie. Die omvat een rigide shiftsysteem, bepaalt dat enkel personen met een omschreven functie bepaald werk mogen uitvoeren en regelt het premie-stelsel. Het regeerakkoord wil dit systeem “moderniseren”.

De werkgevers willen vooral af van de strikte toepassing van de codex, waardoor Antwerpen een sterk concurrentieel nadeel lijdt. Vooral in de stukgoedbehandeling verloor Antwerpen hierdoor een boel trafiek. Ook wil CEPA dat de containeroverslag, die 24 op 24 en 7 dagen op 7 plaatsvindt, kan worden gegarandeerd. Valkeniers: “Het wordt steeds moeilijk om mensen te vinden in de weekends, zodat een structurele oplossing uitgewerkt moet worden.” De vakbonden hebben uiteraard hun eigen eenvoudige oplossing: verhoog de weekendpremies.

Voorts willen de werkgevers dat logistieke arbeid uit de wet-Major wordt gelicht. Valkeniers: “Vandaag verdienen logistiekers aan de ene kant van de Noorderlaan, die het havengebied afgrenst, 30 procent meer dan hun collega’s aan de overkant die hetzelfde werk doen. Als Vlaanderen zich wil positioneren als logistiek land, is dat onhoudbaar.”

Het probleem is dat de werkgevers verdeeld zijn. Containerbonzen, zoals MSC-topman Gianluigi Aponte, wensen het spel niet hard te spelen uit vrees voor een havenstaking. Antwerpen is de hub van zijn rederij. De minste hapering heeft invloed op de wereldwijde activiteiten van MSC, de grootste containerbehandelaar aan de Schelde.

CEPA is ook verantwoordelijk voor de veiligheid. De voorbije maanden werd de haven enkele keren geconfronteerd met dodelijke ongevallen. “Verschrikkelijk”, huivert Valkeniers. “Statistisch gezien zijn we een van de veiligste havens van de wereld en nam het veiligheidsrisico de voorbije vijf jaar met 30 procent af. Maar wat je heb aan statistieken als je het thuisfront dramatisch nieuws moet melden?”

HANS BROCKMANS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content