Toernooi van de waarheid

Phil Mickelson klopt zijn collega-winnaars van de Grand Slam-toernooien met een majestueuze -13 (59).

Het gebeurde een week geleden op het Hawaïaanse parcours van Poipu Bay, in Kauai. Daar kreeg het seizoen 2004 van de Grand Slam tijdens de PGA Grand Slam of Golf een zinderende epiloog. De winnaars van de vier toptoernooien van het voorbije jaar namen het tegen elkaar op. De prijzenpot was navenant: er zat 1 miljoen dollar in.

De Amerikanen leverden Phil Mickelson (Masters) en Todd Hamilton (British Open). Uit Fiji kwam Vijay Singh (US PGA Championship) en Zuid-Afrika was vertegenwoordigd door Retief Goosen (US Open). De eindstrijd zelf was een stroke play over 36 holes (par 72). Het resultaat: 1. Mickelson 127 (68 59), 2. Vijay Singh 132 (66 66), 3. Goosen 133 (65 68), 4. Hamilton 145 (70 75).

De 59 die Mickelson de laatste dag sloeg, was een doodsteek voor zijn tegenstanders. “Hij stond gewoonweg verbluffend te spelen,” zei Singh, die zelf nochtans een mooie 66 sloeg. “Op een bepaald moment stonden we daar met open mond te kijken, zo mooi was het wat hij liet zien.”

Voor liefhebbers van statistieken: de linkshandige winnaar van de Masters sloeg de tweede dag elf birdies, een eagle en een reeks pars en hij putte maar 24 keer. Op de eerste negen had hij aan 28 slagen genoeg. Op de laatste hole miste hij zelfs een putt van op minder dan drie meter voor eagle. Dan was zijn 59 een 58 geweest…

Mickelson domineerde het gebeuren en dankte dat ongetwijfeld aan de mentale frisheid waarmee hij in Hawaï aankwam. Hij had twee weken zonder golf achter de rug. “Dat overkwam me eerder ook al eens,” zei hij na zijn overwinning. “Als ik me helemaal op een toernooi concentreer, dan heb ik de neiging om gespannen te spelen. Maar als ik me helemaal laat gaan, dan lijkt het wel alsof die bal er vanzelf in rolt. Dan is het alsof het allemaal heel natuurlijk gebeurt. Ook nu, hoewel ik lang niet altijd perfect sloeg. Mijn slagen waren verre van zuiver. Ik tikte er maar op los en de bal ging erin. Vraag me niet waarom, ik kan het niet verklaren. Ik weet dat ik die laatste putt misschien had binnengegeven als ik echt geconcentreerd had staan spelen, maar ik wilde gewoon zeker zijn dat ik geen drie keer zou moeten putten.”

De 59 van Mickelson krijgt helaas geen officiële waarde, want het toernooi had geen officieel statuut (twee dagen in plaats van vier). Hoewel dat niets afdoet van de prestaties van Mickelson. Dit jaar sloeg de Amerikaan een 63 tijdens de Bob Hope Chrysler Classic. De beste score van zijn carrière was een 61 op de Greater Hartford Open in 2001.

John Baete