TIJD OM TE GROEIEN

De Personnel Managers Club (PMC) is met haar 300 leden de grootste en actiefste vereniging van personeelsverantwoordelijken in Vlaanderen. PMC bestaat 25 jaar en viert dat uitgebreid op 26 september.

Chris Senecaut is de PMC. Met enkele getrouwen bouwde zij een organisatie op die weliswaar geconcentreerd in Antwerpen, Brabant en Oost-Vlaanderen vrij representatief mag worden genoemd voor de professie en zelfs in deze tijden van slappe debatcultuur en cocooning volle zalen trekt voor haar discussie-avonden.

De Antwerpse psychologe is een intrigerend persoon. Bijna zou ze het prototype geweest zijn van de trouwe one company woman, als ze niet in 1990 bij GB-Inno-BM was opgestapt om haar eigen consultancybureau op te zetten. Na een lange carrière als personeelsverantwoordelijke van een achttal filialen (tussen 1975 en 1989) verliet ze als directeur restauratie (3600 werknemers) de GIB Group. In 1990 trad Chris Senecaut op als projectleider bij de opstart van VDAB Outplacement. Van 1991 tot 1993 leidde ze het Antwerpse kantoor van headhunter PA Consulting. Sindsdien verzorgt ze via haar eigen Human Resources Consulting Company selectie en rekrutering, begeleiding en projecten op het vlak van personeelsbeleid.

Dezelfde loyauteit en gedrevenheid als bij GIB spreidde Senecaut tentoon bij de in 1972 bijna toevallig opgerichte PMC. Tijdens een bedrijfsbezoek van enkele tientallen personeelsmanagers aan Roularta opperde ze het voorstel om dergelijke initiatieven en de uitwisseling van ideeën en ervaringen onder professionals op permanente basis te organiseren. De PMC’ers geloven dat de mens door zijn creativiteit, gevoelens en ambities veel meer betekent voor de gezondheid van de ondernemingen dan de andere “resources”. De vereniging staat open voor iedereen die een personeelsverantwoordelijkheid draagt (dus niet alleen degenen met de naam “personeelsdirecteur” op hun visitekaartje). En er moet geleerd, gediscussieerd, geluisterd en plezier worden gemaakt.

Merkwaardig dat de belangstelling voor de vereniging blijft, terwijl de personeelsfunctie intussen radicaal veranderde. De persoonlijke en sociale vaardigheden van de personeelswerker zoals omgaan met conflicten, communicatie, onderhandelen naast een zwaardere basisopleiding en de capaciteit om een strategische visie op te bouwen moeten sterk ontwikkeld zijn, evenals intuïtie en gevoelens. “Dit profiel verwerf je pas na een groeiproces van jaren,” weet Senecaut. “De eisen die nu gesteld worden aan jongeren die in het beroep stappen, zijn soms onrealistisch hoog.”

Wordt er vandaag meer geluisterd naar de personeelsmedewerker dan 25 jaar geleden ? Chris Senecaut : “Sommige toplui zijn human resources-gevoelig en leggen ook daar hun oor te luisteren, maar veel anderen blijven misschien onder druk van de aandeelhouders gefixeerd op de kortetermijnplanning en de kwartaalresultaten. Daar komt de mens niet echt aan te pas.”

Intussen gaat de PMC zelfstandig voort op het ingeslagen pad. Gesprekken over toetreding tot de recentelijk opgerichte koepel van personeelsverenigingen (waarvan de Vereniging van Personeelsdirecteurs VPD de belangrijkste component vormt) leidden niet tot integratie. De PMC wil zich niet laten opslokken, hoewel gezamenlijke activiteiten en nauwere samenwerking op termijn niet worden uitgesloten.

CHRIS SENECAUT (PMC) Intuïtie en gevoelens zijn minstens even belangrijk als kennis en techniek.