The River

In zijn derde langspeelfilm geeft de Taiwanese cineast en scenarist Tsai Ming-liang op een doordringende manier gestalte aan communicatiestoornis en vervreemding.

Samen met de Hongkongse cineast Wong Kar-Wai en Hou Hsiao-hsien uit Taiwan, behoort Tsai Ming-liang tot de meest talentrijke en verrassende cineasten van de hedendaagse filmindustrie uit het Verre Oosten.

Na het fel opgemerkte ” Rebels of the Neon God” en het hartverscheurend mooie ” Vive l’amour” vervolledigt ” The River” Tsais trilogie over stedelijke vervreemding en disfunctionele familierelaties. Tsai introduceert zijn drie hoofdpersonages vader, zoon en moeder zodanig van elkaar gescheiden, dat de toeschouwer pas na enige tijd doorheeft dat het om familieleden gaat. Terwijl de ouders als twee vreemden samenwonen, worstelt de protagonist Xiao-kang (vertolkt door Tsais lievelingsacteur Lee Kang-sheng) met vreselijke nekpijnen. De dag nadat hij voor een filmopname figureerde als ronddobberend lijk in het besmette water van een rivier, werd Xiao immers wakker met een stekende nekpijn. “The River” verhaalt zijn calvarietocht naar een verlossing van zijn pijn, waarbij zowel de traditionele als moderne geneeskunde geen oplossing bieden.

Zoals in de twee vorige films van Tsai Ming-liang fungeert de stad Taipei als een onpersoonlijk industrieel decor voor feilloos geregistreerde dagelijkse handelingen. Door de duur van de opnames krijgen bepaalde details van deze handelingen een meerwaarde, die op hun beurt een verhaal vertellen. In de films van Tsai Ming-lang wordt uiterst spaarzaam gedialogeerd. Tsai gebruikt geen muziek en zijn afstandelijke sequentieshots stralen een ascetische rust uit die contrasteert met de innerlijke conflicten van zijn personages. In alle films van Tsai komt water voor : het sijpelt onder meer via lekken de woonkamer binnen. Water staat bij Tsai voor leven en zuiverheid, voor het oncontroleerbare, de innerlijke crisis, de onstandvastigheid en seksualiteit.

Naast de eenzaamheid en de onkunde tot verbale communicatie vormt de onpersoonlijke seks en de daarmee gepaard gaande emotionele leegte een hoofdthema in deze film. Ook in “Rebels” en “Vive l’amour” zat dit onderwerp al vervat, maar in “The River” wijst het op een prangende manier op het vergeefse zoeken naar contact. Hoe somber zijn films ook mogen zijn, Tsai Ming-liangs soms absurdistische observaties verbinden op een ingenieuze tragiek met komedie. “The River” getuigt van een verbluffende schoonheid en sereniteit die, paradoxaal genoeg, het onbehagen van zijn personages voelbaar maakt.

PIET GOETHALS

“The River” kent slechts een beperkte release tijdens de zomerfestivals in Brussel, Gent en Antwerpen.

The River Verbluffende schoonheid en sereniteit.