The Portrait of a Lady

“The Portrait of a Lady” is een geraffineerd en meesterlijk verteld vrouwenportret van de Nieuw-Zeelandse cineaste Jane Campion.

” The Portrait of a Lady” begint met zwartwitbeelden van jonge meisjes die over hun verlangens spreken. De adolescenten, die zo uit een Calvin Klein-spot zouden kunnen komen, vormen Jane Campions proloog tot een intrigerend vrouwenportret. Want net zoals de hedendaagse tieners uit de proloog zit protagoniste Isabel Archer vol onbestemde verlangens. Samen met haar vertrekt de toeschouwer op een reis door Archers innerlijke psyche.

De producent van ” Sweetie“, ” An Angel at My Table” en ” The Piano” beklemtoont met deze eigentijdse introductie meteen haar persoonlijke benadering van Henry James‘ gelijknamige roman. Isabel Archer (majestueus vertolkt door Nicole Kidman) wordt geïntroduceerd op het Britse landgoed van haar oom in Gardencourt. Met tranen in de ogen wijst ze de liefdesverklaring van Lord Warburton af. Na Warburton volgen nog haar neef Ralph Touchett en de Amerikaan Caspar Goodwood. Maar Archer geeft geen gehoor aan wat ‘goed’ voor haar is of zou kunnen zijn. Via haar boezemvriendin Madame Merle (een voortreffelijke Barbara Hershey) ontmoet ze de machiavellistische Gilbert Osmond ( John Malkovich). Zoals in ” Dangerous Liaisons” wordt de onschuldige maagd verleid door de twee meestermanipulators Merle en Osmond. Isabel kiest voor de demonische Osmond, beseffend dat ze in zijn geraffineerd spel gevangen zit.

“The Portrait of a Lady” gaat over de keuzes die moeten worden gemaakt in het leven en de liefde. Voor Isabel Archer is het pad van de liefde er een van zelfdestructie. Deze onafhankelijke en zelfzekere vrouw vertolkt in de onderwerping aan haar geliefde het masochistische aspect van haar persoonlijkheid. In een koele, maar verrukkelijke beeldregie dissecteert Campion de tegenstrijdige emoties van haar heldin. De intimiteit tussen de verschillende personages wordt door Campion in het subtiele gebruik van architectuur, attributen en details in de decors voorgesteld. Het huwelijk als gevangenis roept Campion op via de strakke jurken (waarin Isabels gracieuze verschijning als het ware verstikt) en de claustrofobie van de schaars verlichte ruimtes. Het contrast tussen de donkere interieurs en de overbelichte exterieurs duidt ook op de emotionele ambiguïteit van het hoofdpersonage. Campions open einde suggereert zowel bevrijding als onzekerheid.

“The Portrait of a Lady” is een film die bij elke visie rijker wordt. Laat u dus niet afschrikken door de lange tijdsduur (142 minuten) en het trage ritme.

Piet Goethals

Portrait of a Lady Bijzonder stijlvol vrouwenportret.