TENTENHOTELIER

Liefhebbers van hedendaagse kunst kunnen op de Documenta, de gerenommeerde vijfjaarlijkse manifestatie in het Duitse Kassel, bij Jan Hoet logeren. Niet bij sr., de flamboyante conservator van het Gentse Museum voor Hedendaagse Kunst en samensteller van de vorige editie van Documenta in 1992. Wel bij jr., “zoon van”. Die baat er namelijk zijn Cocooning uit, een tentenhotel dat zichzelf voorstelt als sleeping partner documenta X. In de natuur, aan de oever van de Fulda, op 10 minuten wandelafstand van het kunstgebeuren, heeft hij drie grote bedoeïne-achtige tenten neergezet die zo’n 200 mensen goedkoop te rusten kunnen leggen, in stapelbedjes, gekocht van het Belgisch leger. Voor 35 Duitse mark vind je er een bed plus proper beddengoed, ontbijt en sanitaire voorzieningen. Jan Hoet (26 j.) heeft er een heus bedrijf voor opgericht, Cocooning GmbH. Zijn vennoot is de Duitser die in ’92 barman was bij de eerste uitgave van het tentenproject.

Hoet jr., naar eigen zeggen van in zijn jeugd een eigenzinnig baasje, haalde na veel schoolwisselingen het diploma van de Kunsthumaniora. Na een mislukt jaar filmregie aan het Brusselse Ritcs slaagt hij in het fotografie-examen voor de middenjury, om nadien een jaar boekhouden en bedrijfsbeheer te studeren “kwestie van te weten wat ik later vooral niet wilde doen”.

21 jaar is hij wanneer hij in ’92 tijdens de Documenta die door zijn vader is samengesteld een eerste keer zijn tentenkamp opzet in Kassel, “nadat ik voor vrienden had gezocht naar een goedkope plek om te overnachten. De camping was te duur, de jeugdherberg lang van tevoren volgeboekt. Het stadsbestuur was enthousiast toen ik met mijn tentenplan kwam aandraven. Toegegeven, mijn naam heeft me wel geholpen in de besprekingen met de stad. Het werd een succes : we begonnen met 60 bedden, maar konden tegen het einde van de manifestatie, een paar maanden later, dagelijks 100 bedden vullen.”

Na die Documenta werden de tenten opgevouwen. Jan Hoet wierp zich als artiest op “beeldend werk, installaties waarin fotografie een belangrijke plaats innam” maar voelde zich, toen z’n vriendin zwanger raakte, als vader verplicht een stabielere baan te zoeken : hij werd gedurende twee jaar lichtadviseur bij het Antwerpse verlichtingsbedrijf Kreon ; nadien ging hij voor standenbouwers werken, nog wat later werd het stempelen.

“In oktober van vorig jaar ben ik dan op m’n gemak aan de voorbereiding van deze Cocooning begonnen, vanaf april jongstleden werd het echt intensief, en sinds de start van de manifestatie in juni ben ik haast elke dag van 9 uur ‘s morgens tot 2 uur ‘s nachts in het getouw, samen met een tiental (deeltijdse) medewerkers. De eerste weken haalden we een bezettingsgraad van 100 %, de hoogzomer was minder druk, momenteel draaien we rond 60 %. Rijk zullen we hier niet van worden, maar de ongedwongen sfeer van veel vooral jonge kunstliefhebbers bij elkaar maakt het wel heel tof om doen.” Zo tof dat inmiddels een programma is opgesteld om met het tentenkamp de volgende jaren langs grote evenementen in Lissabon (’98), Weimar (’99) en Hannover (Wereldexpo 2000) te trekken. 2001 is nog open, 2002 is al geboekt voor de volgende Documenta.

JAN HOET SR. EN JR. (COCOONING) Plannen om de volgende jaren het tentenkamp ook elders op te slaan.