Suzuki SV1000

Ad Van Poppel medewerker Trends

medewerker Trends 28-08-2003, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:45

Herkansing van een 1000 cc’er.

S uzuki lanceerde in 1996 de TL1000 in een sportieve S– en een racy R-uitvoering. De TL1000 was een 996 cc metende tweecilinder in V-opstelling, een motoropbouw die was afgekeken van het in de Superbike-racerij succesvolle Ducati. De V-twin heeft als voordelen een smalle bouw (wat tot een slanke en dus meer gestroomlijnde machine leidt) en een groot koppel (bij lage toerentallen komt al veel vermogen vrij).

De TL1000R was bij zijn lancering meteen de nummer één in de International Bike of the Year-verkiezing, een klassement dat wordt opgemaakt door een aantal motortijdschriften. De nummer-éénplaats was echter niet unaniem. Sommige bladen vonden de TL1000 zelfs de ‘mislukking van het jaar’. De motor had immers de neiging om de berijders te verrassen met ‘ tankslappers’. Een tankslapper is een weinig plezierige ervaring waarbij het stuur tegen de tank slaat op het moment dat er bij het uitkomen van een bocht veel gas wordt gegeven. Daardoor komt het voorwiel enigszins dwars op de rijrichting te staan en wordt de motorfiets moeilijk of niet meer bestuurbaar.

Suzuki poogde het euvel op te lossen door een stuurdemper te monteren op de al verkochte exemplaren. Helaas voor de Japanners was het kwaad toen al geschied. De TL1000 bleef met het predikaat ‘tankslapper’ zitten en in 2002 werd het model afgevoerd.

Intussen had Suzuki met de kleinere, 650 cc tellende versie van de TL – de SV650 – wél succes. Het motorblok was goed. Het Italiaanse Cagiva gebruikte de 650 cc én de 1000 cc Suzuki-blokken bijvoorbeeld voor de Raptor. En Suzuki zelf monteerde de 1000 cc krachtbron in de V-Strom, een Paris-Dakar-achtige zware trailbike die in 2002 in het gamma werd opgenomen. Die bleek goed aan te slaan. Op basis van het succes van de SV650 en de V-Strom was een nieuwe poging met een sportieve zware twin te verwachten.

Dit jaar staat de SV1000 dan ook in de showrooms van Suzuki. Het model is met zijn strakke vormgeving een andere motor geworden. De SV is niet langer een supersport-exemplaar, wel een sportieve motorfiets die, naar analogie van de SV650, al dan niet met stuurkuip kan worden aangeschaft.

De SV1000 moet de TL1000 doen vergeten en dat lijkt te lukken. De wegligging is goed, zeker bij normaal straatgebruik. Klaverbladen en bochtige secundaire wegen zijn een plezier met de SV. Op de snelweg kun je bij 5000 toeren per minuut in de hoogste versnelling rustig 130 tot 135 kilometer aanhouden. De SV heeft dan veel weg van een spinnende kat. Maar ga je twee versnellingen terug en geef je flink gas (het toerental mag dan tot 11.000 gaan), dan verandert het spinnen in brullen en komt het grote vermogen vloeiend los.

Daar zit ook het ‘probleem’ van deze motor: voor je het weet, zit je in flitsgevoelige situaties. Wat dat betreft is de SV1000, net als veel andere zware modellen, een frustratiemotor: hij kan veel, maar mag van de wetgever eigenlijk weinig.

Een ander minpunt is het benzineverbruik. Wij kwamen op een consumptie van 7 liter per 100 kilometer. Al na zo’n 150 kilometer ging het lampje branden om je er attent op te maken een benzinepomp op te zoeken voor een nieuwe voorraad brandstof.

Motor:

Vermogen:

Cilinderinhoud:

Remmen:

Zithoogte:

Wielbasis:

Tankinhoud:

Gewicht:

Prijs :

Importeur:Suzuki SV1000 (S)

vloeistofgekoelde tweecilinder viertakt in

V-opstelling, benzine-injectie, zesversnellingsbak, kettingaandrijving, vier kleppen per cilinder.