Suzuki GSX-R750

Voor de tweede maal in vijftien jaar nam Suzuki de 750 cc GSX-R grondig onder handen. Het resultaat? Genieten.

We schrijven 1985. Suzuki komt met de GSX-R750. Een motor voor straatgebruik die zo van het racecircuit lijkt weggeplukt. Suzuki ging toen extreem. De andere Japanse producenten hadden ook wel sportmotoren, maar Suzuki was echt trendsettend met zijn hypersportversie. De motorfiets met 749 cc haalde een topsnelheid van 224 kilometer per uur.

Suzuki scherpte in de jaren daarna het concept aan: in 1988 ging de 750 cc’er tot 232 kilometer per uur, in 1990 haalde hij 240 kilometer per uur. Omdat de al wat verouderde GSX-R in de Superbike-racerij niet kon volgen, kwam het merk in 1996 met een volledig nieuwe uitvoering. De motor kreeg een nieuw frame en de topsnelheid klom naar 255 kilometer per uur. Die uitvoering vonden wij voor straatgebruik te extreem. De zit was te racy, het vermogen te hoog voor gewoon gebruik. Je kon niet hard gaan of je moest op tijdstippen rijden dat er niemand op de weg was.

Voor het modeljaar 2000 kreeg de Suzuki opnieuw een facelift. Het gewicht daalde van 179 kilo (versie uit 1996) naar 166 kilo (in 1990 woog de GSX-R nog 199 kilo!). De topsnelheid bedraagt nu 258 kilometer per uur. Voor de 2000-editie kwam Suzuki met een korter frame en bracht meer gewicht op het voorwiel. Dat moest het weggedrag op bochtige trajecten verbeteren. Het motorblok moest kleiner en lichter zijn én meer vermogen afgeven. De technici slaagden erin. Bovendien werd er een benzine-injectiesysteem gemonteerd.

Terwijl we in 1996 nog met gemengde gevoelens terugkeken op een week Suzuki-rijden, was de reactie nu totaal anders. Natuurlijk: het is een hypersportmotor en dat betekent dat het comfort bij lage snelheden matig is: de druk op polsen en handpalmen is dan groot. Maar voor de rest is het een “waauw”-motor. Door het lage gewicht is hij heel makkelijk en vloeiend te sturen. Het vermogen komt geleidelijk vrij.

Je voelt je op je gemak, denkt niet eens zo snel te gaan en toch wijst de kilometerteller snelheden aan die ver boven de wettelijk toegestane limiet liggen. Op bochtige wegen is het rijden een feest. Wie sensaties zoekt, wie de adrenaline door het bloed wilt voelen stromen, zit met de GSX-R750 goed. Wij genoten in ieder geval van elke kilometer. Het enige nadeel is de kleurstelling van het testmodel. Suzuki biedt de GSX-R in geel-zwart, grijs-zwart en lichtblauw-donkerblauw-rood-wit en zwart. Die laatste combinatie is de officiële race-uitvoering en die probeerden wij. Dat mag wel mooi staan op het circuit, maar daarbuiten? Tja…

ad van poppel