Suzuki AN 400 Burgman

De Suzuki AN 400 Burgman is een snelle ‘motorscooter’. Maar is het ook een ‘motor’?

“De AN 400 Burgman beschermt u optimaal tegen alle weersomstandigheden en ontvangt u in alle comfort in zijn luxueuze zetel. Onder het zadel in het verlichte bagagecompartiment kan u meer dan een helm kwijt. De superkrachtige viertaktmotor biedt een zee aan vermogen. Grote afstanden zijn kinderspel met deze megascooter. De Burgman staat synoniem voor kracht, luxe en comfort. De wereld ligt aan uw voeten,” meldt de folder van Suzuki.

Back to reality. De optimale bescherming tegen weersomstandigheden mag met een korrel zout genomen worden. Vergeleken met een motorfiets zonder enige stroomlijn bent u inderdaad beter beschermd. Maar als het regent, worden helm en schouders kletsnat. Bovendien is het windscherm net niet hoog genoeg: de rijwind raast langs de helm in plaats van erover. En plant u een trip van meer dan vijf minuten, dan zijn oordoppen geen overbodige luxe.

De zit op het brede zadel is goed, net zoals de handelbaarheid van het voertuig. Het is wel even mikken als u tussen twee rijen auto’s in de file wil. Maar dat heeft wellicht meer te maken met onze ervaring op gewone motorfietsen. Terwijl u op een motor kan sturen door de knieën tegen de tank te drukken, mist de Burgman de tank op die plek. De AN 400 accelereert goed en op de snelweg wijst de kilometerteller 150 kilometer per uur. Toch blijft u met deze 400 cc’er beter bij 120 à 130 kilometer per uur. Anders laat de stabiliteit wat te wensen over.

De Burgman is goed geschikt voor woon-werkverkeer (dossiers kunnen makkelijk onder het zadel) of voor een trip op zondagmiddag. Maar wie denkt dat het een motorfiets is, zit verkeerd. Motoren en scooters zijn twee verschillende werelden. Zo heeft de AN 400 een automatische versnellingsbak. De aparte charme van het spelen met de vijf tot zes met de voet te bedienen versnellingen gaat een motard toch wel missen. Bovendien wordt bij de Burgman de achterrem met de hand bediend.

De Burgman doet denken aan een auto op twee wielen. Het dashboard – er is geen ander woord voor – achter het scherm werkt dat in de hand. Er is zelfs een handrem. Eén minpunt: het anti-diefstalslot op het exemplaar van 1999 waarmee wij reden, vertoonde kuren. Het is op zich een heel eenvoudig systeem: een ijzeren plaatje wordt voor het slot geschoven en kan alleen met de magneet in de sleutel weggeduwd worden. Bij het testmodel lukte dat niet.

Geen motor, maar voor wie niet sportief maar toch snel door de file en in de stad wil rijden is zo’n scooter een uitkomst.

ad van poppel