Stormloop op het zwarte goud van Alberta

Het herstel van de olieprijs, de olieramp in de Golf van Mexico en de groei van het wereldwijde verbruik van het zwarte goud doet de interesse in de Canadese teerzanden weer opleven.

Toen de olieprijs in 2008 terugviel tot onder de productieprijs en de financieringsbronnen opdroogden als gevolg van de financiële crisis, vielen de oliehoudende teerzanden uit de gratie. Maar toen de prijs van het zwarte goud weer opveerde als voorbode van het wereldwijde economische herstel (en dus het herstel van het olieverbruik), bloeide de interesse voor de Canadese teerzanden even snel weer op. Zo bracht Total eerder al tweemaal een bod van respectievelijk 1,30 en 1,75 Canadese dollar per aandeel uit op UTS Energy. Ondanks een premie van 111 % werd dat voorstel toen zowel door de raad van bestuur als door de aandeelhouders van het Canadese bedrijf van de hand gewezen. Ook China heeft sinds december al meer dan 6,5 miljard Amerikaanse dollar in de teerzanden geïnvesteerd.

Doordachte uitgaven

Na enkele maanden windstilte heeft de olieramp in de Golf van Mexico de aantrekkingskracht van de teerzanden, die vrij zijn van dergelijke risico’s, verder verhoogd. Zoals we voorspelden in mei 2009 (zie Cash nr. 20), heeft Total opnieuw een bod gelanceerd en ditmaal is het er wel in geslaagd om tot een akkoord te komen met UTS. De Franse reus zal 3,08 Canadese dollar per aandeel op tafel leggen voor het belang van 20 % van het bedrijf in het project Fort Hills, een grote afzetting van teerzanden (naar schatting 3,4 miljard vaten). De andere activa van UTS (twee belangen van 50 % in twee teerzandvelden die samen goed zijn voor twee miljard vaten) zullen worden ondergebracht in een nieuw bedrijf, waarvan de aandelen aan de huidige aandeelhouders van UTS zullen worden gegeven. Total geeft zo 1,5 miljard Canadese dollar uit voor een afzetting die vóór 2015 niet operationeel zal zijn en die een productiekost zal hebben van (minstens) 45 Amerikaanse dollar per vat.

De Franse reus is met andere woorden bereid om grof geld te betalen om zich te kunnen ontwikkelen in de oliewinning uit teerzanden. Toch blijft de transactie rendabel, aangezien Total slechts 0,65 Canadese dollar netto per vat reserve betaalt.

Zware investeringen

Ook de prognoses voor de Canadese teerzanden zijn zeer veelbelovend. Volgens het BP Statistical Review of World Energy bevatten ze (economisch exploiteerbare) reserves van maar liefst 143 miljard vaten. Het grootste deel daarvan bevindt zich in Alberta, na het Midden-Oosten de regio met de grootste oliereserves ter wereld.

De exploitatie van teerzanden heeft geen onberispelijke reputatie, zelfs al gaan de technologieën erop vooruit. Zo zou het verbruik van water en gas per geproduceerd vat in de komende jaren moeten dalen met respectievelijk 80 en 50 %. De sector werkt ook aan verschillende manieren om de CO2- emissies te verlagen, zoals de vervanging van gas door kernenergie of het opvangen en isoleren van de uitgestoten CO2. Dat zou de factuur van de investeringen, die volgens het Canadese National Bureau of Energy al tussen 20.000 en 30.000 Amerinkaanse dollar per vat per dag productiecapaciteit bedragen, nog verder verzwaren. Dat komt neer op 10 tot 15 miljard Amerikaanse dollar voor velden met een verwachte productie van een half miljoen vaten per dag. De meerkost veroorzaakt door de oplossingen voor vervuilingsproblemen blijft dus beperkt.

Overnames

De zware investeringen zijn dan misschien geen obstakel voor de exploitatie van teerzanden, maar ze kunnen wel een grote impact hebben op de spelers in de sector. Het is namelijk onmogelijk voor exploratiebedrijven als UTS om het avontuur vol te houden tot aan de inproductiename. Dat opent de weg voor andere overnames in de sector.

Door Cédric Boitte

De olieramp in de Golf van Mexico heeft de aantrekkingskracht van de teerzanden opnieuw verhoogd.