Stapel-gekte

Vlaanderen exporteert zijn logistieke knowhow naar China. De groei van Shanghai Stow, dochter van stapelrekkenproducent Stow International, overtreft de stoutste verwachtingen.

Shanghai.

S tow International, de Wevelgemse fabrikant van stapelrekken, is één jaar actief als producent in Shanghai. De eerste vijf maanden van 1997 haalde Shanghai Stow Storage Equipment een omzet van (omgerekend) 120 miljoen frank, 121 % meer dan gebudgetteerd voor het hele jaar. Europees marktleider Stow International haalde verleden jaar 1,1 miljard omzet en verwacht dit jaar een stijging met meer dan 50 %. “We zullen de groei nog aanzwengelen via overnames,” voorspelt gedelegeerd bestuurder Philippe D’heygere. “Ik sluit niet uit dat we deze strategie zullen financieren via de beurs.”

“We kunnen de orders niet bijhouden,” getuigt Guido Dewilde, de general manager van Shanghai Stow die een half jaar geleden Jean-Louis Van Marcke opvolgde. Om de groei op te vangen, investeert Stow zo’n 40 miljoen in nieuwe installaties die eind dit jaar operationeel moeten worden. Shanghai Stow hoopt ook via de invoering van een tweede shift volgend jaar de capaciteit te verdriedubbelen. Nog dit jaar moet het operationele break-evenpunt worden gehaald. Volgend jaar budgetteert economist Dewilde een omzet van 350 miljoen frank.

UITZONDERING.

Stow produceert sinds maart 1996 in Shanghai. Oorspronkelijk had het bedrijf er een rep office, maar “met een invoertax van 40 % tot 80 % afhankelijk van de provincie was invoeren naar China zo goed als onmogelijk,” zegt Dewilde, die tot voor kort aan het hoofd stond van het Maleisische vertegenwoordigingskantoor van Stow.

Daarom schakelde D’heygere, die het bedrijf in 1987 overnam en de omzet sindsdien vertiendubbelde, Vlerick-boy Jean-Louis Van Marcke in. Deze zoon van Jean Van Marcke werkte in 1994 met een beurs van het Prins Albert Fonds in China aan de opstart van Stow. Stow International opteerde voor de oprichting van een 100 %-dochter. Dit in tegenstelling tot zoveel buitenlandse bedrijven, die ter plekke met een joint venture werken. Is dit een verstandige strategie ?

“Stow is misschien de uitzondering op de regel,” zegt Jan Borgonjon, die met InterChina Investment Consulting buitenlandse ondernemingen adviseert bij hun Chinese operaties. “Normaal is het bijna ommogelijk om met een middelgroot bedrijf zelfstandig de Chinese markt te bewerken. Bedrijven onder de 5 miljard frank omzet zoals Stow dreigen immers te bezwijken onder de kosten voor marketing en de vergoedingen voor de dure expats. Maar Stow kon vanaf het begin rekenen op de Port Authority van Shanghai.”

Het Havenbedrijf van Shanghai wilde Stow niet alleen omwille van de bijkomende arbeidsplaatsen (vandaag 65 personen, waaronder vier expats in topposities). Volgens Dewilde kunnen de Stow-producten Shanghai de nodige technologie en knowhow bijbrengen. En daarmee kan Shanghai zichzelf uitbouwen tot het logistieke centrum van China.

De stapelrekken van Stow vinden hun weg naar de magazijnen van multinationals als Akzo, Ford, ABB en Bayer. Die betalen graag iets meer voor het Vlaamse product, dat 50 % meer draagvermogen heeft dan de Chinese rekken. “Bovendien zijn de Stow-rekken onverslijtbaar,” beklemtoont Dewilde. “De lokale producten beginnen al na een jaar te roesten.” Dewilde koopt zijn staal ter plaatse aan, maar ook in Korea. Voor staal van topkwaliteit klopt hij aan bij Arbed en Sidmar.

ARBEIDSVOORWAARDEN.

De productie van de rekken gebeurt, anders dan in Wevelgem, manueel. “De lage lonen, zo’n 8000 frank per maand, laten dit toe,” verantwoordt Dewilde. Hij voegt er echter onmiddellijk aan toe : “Wij hebben de beste arbeidsvoorwaarden in het havengebied. Onze arbeiders verdienen een derde tot de helft meer dan elders. Ze worden met de bus afgehaald en eten in het bedrijfsrestaurant. Ter vergelijking : bij sommige buren blijven de mensen in de fabriekshal slapen en krijgen ‘s middags een pot rijst voorgeschoteld. Met alle gevolgen vandien : een lage productie, diefstallen en een snel verloop. If you give them peanuts, you get monkies.”

Ook op andere terreinen wijkt de politiek van Stow af van de Chinese geplogenheden. Dewilde : “Wij verkopen niet alleen een goed product, maar ook een ijzersterke service. Stow biedt de klant een logistiek centrum met sleutel op de deur. We plaatsen de rekken zodanig dat op- en overslag op hun westers kunnen verlopen. De permanente kwaliteitscontrole door rondreizende technici was tot voor kort ongehoord voor de Chinese markt. Het is de belangrijkste reden van onze groei.”

Uiteraard bleven de prestaties van Stow niet onbekend in de sector. De Amerikaanse concurrent Interlake onderhandelt met Bow Shang Steel over een joint venture in Shanghai. “Geen probleem,” antwoordt Ilse Buttiens, de echtgenote van Dewilde en marketing manager voor China. “Er is plaats genoeg op de markt.”

HBR

GUIDO DEWILDE (SHANGHAI STOW STORAGE EQUIPMENT) De eerste vijf maanden van 1997 haalde Shanghai Stow een omzet van 120 miljoen frank, 121 % meer dan gebudgetteerd voor het hele jaar.