STAKING IN THAISE DIAMANT

Met Belgische vakbondsman

De staking in twee Belgische diamantslijperijen in Thailand (zie : Trends, 22 februari 1996) werd gedragen door Turnhoutenaar Jan Hoymans (51j.). De 1100 werknemers van de Thai Belgium Industrial Co ltd en Siam Star Co ltd, bedrijven van de Antwerpse diamantair Jacques Claes, staakten zeven weken. Hun eisen zijn intussen ingewilligd : het minimumloon, 150 bath (6 $) per dag, blijft behouden, de verplaatsingskosten, eetmaalvergoeding en de medische kostenbijdrage worden verhoogd.

“Bovendien,” zegt Hoymans, “is de vakbond erkend. Concreet kan de voorzitster van de Ornament Workers Union jaarlijks 15 dagen én betaald door de werkgever actief zijn voor de bond. Hoymans, algemeen secretaris van ABVV Textiel, Kleding en Diamant én sinds 1993 pro deo voorzitter van de Universal Alliance of Diamondworkers, de internationale vakbond van diamantbewerkers, trok zelf naar Thailand om er de stakers te ondersteunen.

Zegt Hoymans : “De Thaise bond werd in mei ’95 lid van de internationale, in december ’95 vroeg hij steun. Via het secretariaat van de internationale in Antwerpen hebben we één en ander georganiseerd.” Hoymans vertrok spoorslags naar Thailand, hier werd de financiële solidariteit georganiseerd : ABVV Textiel, Kleding en Diamant gaf 1000 $, de Nederlanders 1500 $, de christelijke Centrale Vervoer en Diamant ook 1000 $. “Stakersgeld bestaat immers niet in Thailand. Stakers daar krijgen ‘s middags en ‘s avonds eten. Meer niet. Toen ik er arriveerde, leden die mensen gewoon honger,” getuigt Hoymans.

De Duitse, Braziliaanse en Israëlische bonden organiseerden intussen de politieke druk. “Na betogingen en verkeersopstoppingen kregen de Thaise militairen het op hun heupen. Zeker toen diverse ambassades, op aandringen van de bonden, naar de staking informeerden.”

Hoymans trekt in april opnieuw richting Thailand. “We hebben onze slag thuisgehaald in 2 diamantbedrijven in Thailand, er zijn er 28,” zegt Hoymans. “Bovendien willen we, ook al lijken de internationale regels niet te zijn overtreden, toch eens een blik werpen in de twee bedrijven van Jacques Claes. Van de 1100 werknemers, zijn 90 % meisjes tussen 18 en 25 jaar. Ze slijpen vooral heel kleine steentjes voor de Zwitserse uurwerkindustrie. Na enkele jaren is hun zicht danig verzwakt. We willen dat echt eens onderzoeken.”