Sociale vlaktaks

Als oplossing voor de complexiteit van het Belgische belastingsysteem stelt Lijst Dedecker (LDD) in haar ontwerpresoluties een sociale vlaktaks voor. De partij mikt op één tarief in de personenbelasting (25 %) tegen 2013.

“In de vennootschapsbelasting dringt zich een onmiddellijke verlaging naar 19 % op om competitief te blijven”, zegt Alain Boone, politiek manager van LDD. “Die aanslagvoet geldt zowel voor vennootschappen als voor zelfstandigen. De maatregel kan gemakkelijk gefinancierd worden door de afschaffing van de aftrekposten en de terugverdieneffecten van de economische groei (+2 % extra). Daarnaast moet elke subsi- diëring aan ondernemingen verdwijnen, uitgezonderd de staatssteun voor ecologie, onderzoek en ontwikkeling. Je kunt bedrijven niet beter helpen dan door de administratieve rompslomp en de fiscale druk te beperken. Met een dergelijke omkadering zijn ook geen startpremies meer nodig.”

Met vijf tarieven, van 25 % tot 50 %, fietst België vandaag aan de staart van het peloton in de personenbelasting. Boone: “Een daling naar 25 % in vijf jaar tijd kost de schatkist naar schatting 10 miljard euro. Maar dat willen we compenseren door de uitgaven te bevriezen. Zo zal het overheidsbeslag, dat nu 49 % bedraagt, geleidelijk zakken naar het Europese gemiddelde van 40 %. Dat betekent een gevoelige efficiëntieverbetering van de staat. Bovendien stimuleert een aanbodeconomie ondernemen en werken.”

Voorts pleit LDD voor een degressief systeem van de belastingvrije som. Dit betekent dat het bedrag waarop geen belastingen betaald moet worden, hoger ligt bij de minderverdieners (zowel werkenden als werklozen) dan bij de meerverdieners. De referentiewaarde bedraagt 7500 euro. “Ook de verhoogde aftrek voor kinderen ten laste heeft weinig zin voor de lagere inkomens”, zegt Boone. “Als vervanging stellen wij een verhoging van de kinderbijslag voor. Dat kost de staat evenveel, maar is veel socialer.”

Alleen een vlaktaks, zonder vrijstellingen en aftrekken, zorgt volgens LDD voor de noodzakelijke vereenvoudiging van het fiscale stelsel. De fiscale uitgaven kunnen worden vervangen door transfers aan gezinnen en ondernemingen. Boone: “Het unieke marginale tarief is dan meteen ook het maximum, en voor de hogere inkomens – waarop geen belastingvrije som wordt toegepast – gelijk aan de reële aanslagvoet. Ontwijking wordt onmogelijk of op zijn minst oninteressant. Minder en gemakkelijker te traceren belastingfraude leidt ten slotte tot grote opbrengsten.”