SMEEKBEDE VAN DE BELGISCHE BEDRIJVEN

België heeft nood aan een soepeler immigratiewetgeving om het tekort aan arbeidskrachten op te vangen. Onze bedrijven worden er dagelijks mee geconfronteerd, ook tijdens periodes waarin er minder vacatures zijn en meer ontslagen vallen. “Voor vijftig beroepen – de knelpuntberoepen – blijft er een structureel probleem bestaan,” zegt Mark Andries van de studiedienst van het Vlaams Economisch Verbond. “En het gaat niet alleen om hooggeschoolden, ook om technisch personeel zoals lassers. Wij pleiten er dan ook voor om quotasystemen in te voeren waarbij er tijdelijk meer arbeidskrachten kunnen worden aangetrokken.”

Maar dan moet de wetgeving wel worden aangepast. Het minste wat je kan zeggen is dat die ernstig achterwege blijft. Hooggeschoolden kunnen in het huidige systeem immers maar vier jaar in België verblijven en dat bij één welbepaalde werkgever (met de zogenaamde arbeidskaart B). En voor technisch personeel bestaat er al helemaal geen duidelijke regeling en moet men een zeer ingewikkelde procedure doorlopen.

Daar zou weldra verandering in kunnen komen. Federaal minister van Arbeid Laurette Onkelinx ( PS) heeft een koninklijk besluit (KB) klaarliggen dat de wetgeving aanzienlijk versoepelt. Eerst en vooral zou de vierjarige grens voor hooggeschoolden worden opgeheven. Daarnaast zou een buitenlandse werknemer makkelijker kunnen overstappen van het B-statuut naar het systeem van arbeidskaart A. Dat betekent dat die hooggeschoolden een vergunning van onbepaalde duur krijgen, die ze toelaat bij alle werkgevers aan de slag te kunnen. Een derde maatregel zou het invoeren van een arbeidskaart C zijn. Die moet het voor asielzoekers mogelijk maken om hier in België gedurende een korte periode aan de slag te kunnen. Ten slotte voorziet het KB in de volledige vrijstelling van alle administratieprocedures voor buitenlanders met een doctoraatsdiploma. Andries: “Die laatste maatregel zou een goede zaak zijn voor het fundamenteel onderzoek in Vlaanderen.”

Maar het KB moet dan wel eerst worden ondertekend en uitgevoerd. En dat is verre van zeker. Van Vlaams minister van Tewerkstelling Renaat Landuyt ( SP.A) is bekend dat hij absoluut niet te vinden is voor de versoepeling van deze wetgeving. “De wetgeving rond arbeidsvergunningen is federaal maar de uitvoering is een Vlaamse materie. En daar houdt Landuyt het been stijf,” zegt Paul Soete, gedelegeerd bestuurder van de beroepsvereniging Agoria. “Hij zegt dat we beter op zoek gaan naar geschoolde werklozen, maar die vinden we niet. Er is jaarlijks nood aan 5000 informatici, terwijl er jaarlijks maar 2000 zijn die zich hier aanbieden. Begrijpe wie kan. Ondertussen lopen we in België heel wat hersencellen mis. Een Chinese IT’er mag hier maximaal vier jaar verblijven. Als hij na drie jaar een project heeft afgewerkt, begint hij niet voor één jaar aan een nieuwe opdracht. Dan vertrekt hij gewoon naar onze buurlanden of Amerika.”