Sensatie op het vuur

” If you can’t stand the heat, get out of the kitchen“, zei de Amerikaanse president Harry Truman ooit. In het nieuwe Bar Bask bewijzen de chefs dat ze tegen heel wat hitte bestand zijn. Die komt van een gigantische grill op steenkool. De chefs zijn eigenaar Sam D’Huyvetter, Gilles Bogaert en Jordin Michiels, die elkaar vonden in hun liefde voor de Baskische eetcultuur. Die passie spreidde Bogaert al eens tentoon in restaurant Upper, boven zijn andere restaurant Taxi’s. Maar ook D’Huyvetter weet na bijna zes jaar brasserie Boulevard in Latem waar de culinaire klepel hangt.

Of groentje Michiels zich daarom over de snikhete kolen moet ontfermen, daar hebben we het raden naar, maar duidelijk is wel dat de mannen zich ongelooflijk amuseren. De gastrobar straalt al vanaf het binnenkomen een coole en ongedwongen vibe uit. Dat het product een ereplaats krijgt, zie je meteen aan de prominente glazen koeltoog, waar grote tarbotten en kreeft trots liggen te pronken. Ook de worst en trossen knoflook hangen duidelijk in het zicht.

We nemen plaats aan de toog en hebben daardoor een eersteklas uitzicht op het brandende keukenhart. Mijn keuzedilemma wordt er niet eenvoudiger op als de ober me al grappend zegt dat ik dan maar alles van de kaart moet bestellen. Gelukkig vertelt hij ons niet dat er ook suggesties zijn, of we hadden het helemaal niet geweten. Als pinxtos (kleine hapjes om te delen) overeet ik me bijna aan de sensationele beignets van sjalot, die ik gulzig dompel in een dip van pas-de-rougekaas (7,90 euro). Het zalig lekker gekruide merg schep ik op een stukje krokant gebakken brood, dat net nog die malse finesse binnenin heeft zodat je tanden erin ploffen (13,90 euro). De smaak van vet en kruiding is goddelijk en heeft niks meer nodig.

Diezelfde puurheid komt ook terug in de zeeduivel die in negen groene kruiden, zoals tijm en rozemarijn, gestoomd en gegrild wordt (38 euro). Stevig en toch nog sappig. Extra fijn detail: dezelfde kruiden worden ook gemengd in de frisgroene bearnaisesaus. Ook het dooraderde txogitxuvlees wordt zonder poeha geserveerd (27,50 euro). Dat niets aan het toeval is overgelaten, merk ik aan de patatas bravas die in de oven gegaard, vervolgens gebroken en dan nog eens gefrituurd werden, en een korstje van specerijen kregen (5,20 euro). Wat een bom! Dat ik nadien lichtjes naar gerookte ham ruik, neem ik erbij als een gezellige herinnering.