Scott Beardsley (47) luidt de alarmbel

Scott Beardsley woont in Brussel sinds 1991 en leidt als directeur bij McKinsey de cel ‘Strategie’ voor Europa, het Midden-Oosten en Afrika. De wereldcrisis geeft opkomende economieën een duw in de rug, ten koste van Europa en in mindere mate Amerika. Beardsley vindt de toestand van België zorgwekkend, afgaand op de terugloop van Amerikaanse investeringen in ons land. In het eerste jaar van zijn voorzitterschap van Amcham zag hij die investeringen in de eerste helft van vorig jaar dalen met 51 procent tegenover dezelfde periode in 2008.

Is die halvering hoofdzakelijk te wijten aan de crisis of zit het structureel fout?

SCOTT BEARDSLEY. “De trend zit echt fout: tussen 2007 en 2008 stegen de directe Amerikaanse investeringen in Europa met 9 procent, maar slechts met 3,3 procent in België. Als we teruggaan tot in 1995, toen België nog goed was voor 6,2 procent van alle Amerikaanse investeringen in de EU-15 – tegen slechts 4,1 procent vandaag – dan is ruim een derde marktaandeel verloren gegaan. Maar dat is een algemene trend, want ook andere landen investeren minder in België. De cijfers voor 2009 zijn nog niet bekend, maar de vooruitzichten zijn somber.

“België is nochtans bijzonder afhankelijk van buitenlandse investeringen. In 2007 bedroegen ze niet minder dan 165 procent van het bbp of vier keer meer dan in Frankrijk en acht keer meer dan in Duitsland. We weten allemaal dat dit land sterke troeven heeft, maar de buurlanden spelen ook maximaal de hunne uit, nu investeerders almaar kieskeuriger zijn. Dus zal die neergaande trend alleen ombuigen als België competitiever wordt: lagere loonkosten, een stimulerende omgeving voor onderzoek en innovatie, minder administratieve hindernissen. De diagnose is al lang bekend.”

Dit is een ingewikkeld land, maar wat maakt het hier moeilijker voor Amerikaanse investeerders dan in Duitse Länder of de Zwitserse confederatie?

BEARDSLEY. “Een federaal systeem is op zich het probleem niet. Landen als Duitsland en Zwitserland sturen echter heldere en samenhangende boodschappen uit, handelen proactief en benaderen buitenlandse investeerders met één stem. Bij Amcham vinden we de communicatie in België onvoldoende gestroomlijnd en te ingewikkeld. Daarnaast blijft de competitiviteit het zwaarste struikelblok: in een recente studie van het World Economic Forum staat België voor fiscale aantrekkelijkheid 132ste op een ranglijst van 134 landen, 117de voor arbeidsflexibiliteit en 106de voor administratieve rompslomp. Vergelijk dat met respectievelijk 15, 3 en 11 voor Zwitserland. Het is moeilijk te begrijpen dat bedrijven door de automatische loonindexering bij het uitbreken van de crisis de lonen moesten verhogen, terwijl hun omzet in elkaar stuikte.”

Wat spreekt Amerikaanse investeerders het meest aan: ‘Brussels’ of ‘Belgium’? Wat zegt ‘Flanders’ hun?

BEARDSLEY. “We hebben daar geen grondig onderzoek naar gedaan, maar meerdere ‘merken’ kunnen naast elkaar bestaan. Ook in de VS spelen staten hun specifieke troeven uit, maar de federale regering bepaalt de grote beleidslijnen voor de sociale zekerheid, tewerkstelling, fiscaliteit en vennootschapswet. Zeker tegenover belangrijke landen, zoals de VS, China en India, zou de positionering van de gewesten ondergeschikt moeten zijn aan de overkoepelende merkstrategie.”

Is: voorzitter van Amcham, the American Chamber of Commerce in Belgium

Vrije tijd: tuinieren, tennis, wijnproeverij en muziek

E.B.

“Een federaal systeem is geen probleem, wel dat België niet met één stem spreekt”