Met Robert Mapplethorpe haalt de Kunsthal in Rotterdam een van de grootste perfectionisten onder de twintigste-eeuwse fotografen binnen. Al heeft de soloshow ook obsessieve weerhaakjes.
Een obsessieve zoektocht naar perfectie en schoonheid: met die woorden kan de fotografie van Robert Mapplethorpe, die overleed in 1989, worden samengevat op basis van de solotentoonstelling die loopt in de Rotterdamse Kunsthal. Zijn mannennaakten, portretten en stillevens zijn ultragestileerd en tonen in de eerste plaats de controlefreak die Mapplethorpe was. Maar wie de perfectie er wat afkrabt, ziet tegelijk zijn kwetsbaarheid, zijn driften en zijn intense persoonlijkheid. Je ontdekt een man met angsten, die geobsedeerd is door de dood en seksueel fetisjisme. Dat merk je bijvoorbeeld aan de werken waarin hij flirt met sadomasochisme en bondage.
In zijn geraffineerde bloemenstillevens komen de meestercomponist en de cameratechneut naar boven. Al zijn de afhangende of opgerichte bloemen niet zelden een knipoog naar het mannelijke lid. Penissen zijn er genoeg te zien in het homo-erotische werk van Mapplethorpe: al vanaf de jaren zestig verwerkte hij beelden uit pornotijdschriften in zijn minder bekende collagewerk.
Aanvankelijk was Mapplethorpe niet van plan fotograaf te worden, maar in de jaren zeventig en tachtig evolueerde de stijl van de New Yorkse kunstenaar wel richting fotografie, op aangeven van zijn muze Patti Smith en Andy Warhol. Aanvankelijk schoot Robert Mapplethorpe vooral spontane polaroids, en vanaf midden de jaren zeventig maakte hij gestileerder werk met zijn Hasselblad.
De tentoonstelling in Rotterdam benadrukt ook zijn nauwe band met zijn muzes en modellen, onder wie persoonlijkheden zoals Patti Smith, maar ook bodybuilders, kunstenaars en acteurs als Isabella Rossellini. Zij droegen bij aan de iconische waarde van zijn beelden, net zoals zijn gebruik van zwart-wit.
Robert Mapplethorpe, een perfectionist, tot 27 augustus in Kunsthal Rotterdam
Thijs Demeulemeester
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier