SCHOON GAS TEGEN VUILE ATOMEN ?

Hét probleem met adviezen zoals Electrabel er in de voorbije dagen één weggaf (een tijdelijk nucleair moratorium, ten voordele van de STEG-centrales), is hun band met de geschiedenis. Allicht zullen alleen de komende generaties met voldoende kennis een oordeel kunnen vellen. Zeker in de nucleaire dossiers, is afstand nemen wijs. Toch lijkt het er nu al op dat het standpunt van Electrabel-topman Jean-Pierre Hansen (“we hoeven voorlopig geen nieuwe nucleaire centrales”) niet de meest gelukkige inval uit zijn (korte) loopbaan is. België krijgt straks (eind 1995-begin 1996) via de op te starten Franse nucleaire centrales (tweemaal 1300 megawatt) in grensgemeente Chooz, veel bijkomende nucleaire kracht in de schoot geworpen. Ter zake gelden kontraktueel sluitende garanties. Daartegenover staat dat in de komende jaren meer kapaciteit (zo’n 3000 megawatt) afgebouwd wordt. Dit gebeurt via het stoppen van ruim 20 verouderde kolencentrales. Deze nucleaire stop wekt de verwondering.

Historisch. Sinds de eerste oliekrisis van 1970 heeft de Belgische overheid een geslaagde politiek gevoerd van minder afhankelijkheid ten opzichte van natuurlijke energiebronen (vermits die, op steenkool na, niet voorhanden waren). Het stilaan opbouwen van een eigen nucleair park vormde daar een onderdeel van. Nu lijkt de klok wel teruggedraaid. De bejubelde STEG-centrales vergen immers per definitie de aanvoer van aardgas uit het buitenland. Of met andere woorden : we stellen ons, langzaam maar zeker, opnieuw kwetsbaarder op.

Commercieel. Na 1945 kregen de Belgen omwille van bewezen uranium-diensten tijdens de oorlog, vanuit de VS een aardige beloning. Ons land zou van dichtbij betrokken worden bij de opbouw van nucleaire expertise en know-how, tot eer en glorie van de natie. Zo is de voorbije decennia ook gebeurd, al was het vooral een Franstalige nucleaire lobby die hier rechtstond. Sinds de val van de Berlijnse muur, heeft de groep Tractebel via een reeks dochterondernemingen real business versierd in vooral Oost-Europa, maar ook elders. Binnen de Tractebel-groep hoopt men op veel meer. De referenties in eigen land (België leidt met zijn nucleair park de dans op wereldvlak) beïnvloeden die buitenlandse doorbraak gunstig. Hansen zal in die hoek vermoedelijk niet toegejuicht zijn.

Milieu. De ironie wil dat de Europese Kommissie uitgerekend vorige week het licht op groen plaatste voor de invoering van een algehele CO2-energietaks in de lidstaten. Jean-Pierre Hansen geeft een advies dat haaks staat op dat Europese signaal. Het milieuvriendelijk karakter van aardgas berust op een myte. Aardgas is, eens de CO2-taksen van toepassing zijn, een van de eerste slachtoffers. De kernenergie heeft een positieve eko-balans. Vroeg of laat zullen zelfs ekologisten tot dat besef moeten komen, zeker als de CO2-emissie als norm geldt. In de westerse landen is de nucleaire kennis uitstekend en onder kontrole.

K.C.