‘Schiet op de banken en je raakt altijd wel iets, vooral in de aanloop naar de verkiezingen’

Yves Delacollette | Foto: NICOLAS LAMBERT, Belga
Patrick Claerhout
Patrick Claerhout redacteur bij Trends

Yves Delacollette leidde tien jaar Deutsche Bank België en is nu advocaat en bemiddelaar. Hij heeft een duidelijke mening over de Belgische banksector. ‘De oorzaak van het wantrouwen is deels politiek.’

Zijn de klanten echt zo ontevreden over hun bank?

YVES DELACOLLETTE. “Na mijn vertrek bij Deutsche Bank heb ik een bureau opgericht dat gespecialiseerd is in conflictoplossing. Ik kan u verzekeren dat ik regelmatig tussenbeide kom in de financiële sector. Er wordt vaak een beroep op mij gedaan om een oplossing te vinden voor delicate onderhandelingen tussen banken en hun klanten. Of het nu gaat om retail of corporate banking, de ontevredenheid over de banken is nog nooit zo groot geweest.”

Hoe komt dat?

DELACOLLETTE. “De belangen van het management en de aandeelhouders beletten nog altijd een betere tevredenheid. Maar er is nog een laag toegevoegd aan deze ultraliberale ideologie van winstmaximalisatie: een verregaande regelgeving die bedoeld is om een staatsinterventie in het geval van een bankfaillissement zo veel mogelijk te vermijden. De regelgevers doen er alles aan om ervoor te zorgen dat de sector voldoende winst kan opbouwen en over solide reserves beschikt om nieuwe rampen te voorkomen.”

In die mate zelfs dat de concurrentie wordt verstikt?

DELACOLLETTE. “Het geval van NewB is veelzeggend. De toezichthouders wilden geen nieuwe bank waarvan de prestaties en de winstgevendheid, hoewel marginaal, zwaar zouden kunnen wegen op de spelers die ze beschermen. Dus legden ze obstakels op, voorwaarden waaraan onmogelijk kon worden voldaan. Het resultaat is dat het banklandschap vandaag zo eentonig en somber is: de tarieven zijn overal hetzelfde, de communicatie is idioot, de aanbiedingen zijn totaal niet gedifferentieerd, enzovoort.”

De klanten hebben dus redenen om ontevreden te zijn?

DELACOLLETTE. “Natuurlijk, in de eerste plaats omdat gezonde concurrentie wordt tegengehouden. Ten tweede omdat het bankkantoor niet langer essentieel is voor de winst. Klanten zijn hun eigen accountmanagers geworden. De medewerker die vroeger een oplossing voor je problemen zocht en vond, is dankzij de digitale ontwikkelingen nergens meer te vinden.

“Dat gezegd zijnde, door boos te worden op de banken richten klanten zich deels op het verkeerde doel. Ze zien de dubbelzinnige rol van de staat en de politiek niet. Als banken worden gewantrouwd, komt dat ook deels door de politiek. Aan de ene kant verhinderen ze concurrentie uit een overdreven voorzichtigheid, aan de andere kant doen ze aan bank bashing om de mensen naar de mond te praten.”

De overheid heeft dus twee gezichten?

DELACOLLETTE. “Schiet op de banken en je raakt altijd wel iets, vooral in de aanloop naar de verkiezingen. Maar je mag niet vergeten dat de staat aandeelhouder is van de grootste bank van het land (BNP Paribas Fortis, nvdr) en de enige aandeelhouder van de op twee na grootste bank van het land (Belfius, nvdr). Bovendien houden de banken veel belasting in namens de staatskas, die schreeuwt om geld. Door een gebrek aan middelen heeft de overheid ook een aantal taken van klantencontrole en de strijd tegen het witwassen aan de banken gedelegeerd.”

Dossier | Banken onder vuur

  • Waarom de banksector geen bondgenoten meer heeft

Lees alles in dit dossier

Partner Content