SALOMES DISCIPELEN

Negen maanden geleden werd in Antwerpen de eerste Belgische stripschool opgericht. Vandaag tonen ook Leuven, Bilzen, Gent en Wallonië belangstelling voor de striptease-opleiding.

Van Dale definieert striptease als “een voorstelling waarbij iemand zich onder muzikale begeleiding langzaam uitkleedt.” Of dat voor een publiek gebeurt dan wel in de privé-sfeer, wordt wijselijk in het midden gelaten. En terecht, want uit de inschrijvingen bij Davina, de eerste Belgische stripschool, blijkt dat de meerderheid geen plannen koestert om ooit op een podium te staan. Ook de idee dat de erotische dans alleen vrouwelijke beoefenaars kent, is een dwaling. Patricia Sonius, die in september 1996 met deze eenmanszaak in Antwerpen van start ging, weet wel beter.

“Slechts een minderheid hoopt om na de cursus professioneel aan de slag te kunnen. De meesten zijn jonge vrouwen en mannen die hun zelfvertrouwen wat willen opkrikken en hun partner eens willen verrassen.” Toen bekend raakte dat er na Antwerpen en Leuven ook in Bilzen een opleiding zou komen, kreeg ze ettelijke telefoontjes van mannelijke kandidaten.

Lesgeefster Gerda Wilms, die zelf al elf jaar onder de naam Davina optreedt, beklemtoont de serieuze aanpak : “De minimumleeftijd is achttien jaar. Het lessenpakket omvat leren lopen, bewegingsleer, erotiek in de beweging, het gebruik van attributen, de keuze van kleding en muziek, mimiek en maquillage. Wil iemands partner komen kijken hoe het eraan toe gaat, dan kan dat bij de eerste les, maar nadien niet meer.” Wilms houdt de groepen bewust beperkt tot maximum twintig deelnemers om iedereen voldoende aandacht te geven. “Wie wil leren strippen maar liever niet naakt gaat, mag gerust een body of een badpak aan hebben. Bij ons staat het showaspect op de voorgrond, niet het naakt.”

Dat een dergelijke opleiding zich in advertenties noodgedwongen moet omdopen tot Instituut voor Artistieke Beweging zegt veel over de taboes die nog nasmeulen. Sommige reclamebladen namen aanstoot aan de zo braaf mogelijk opgestelde advertentietekst en weigerden deze te plaatsen. Gelukkig kreeg het initiatief ook positieve aandacht in de media. Na interviews op de radio en in enkele kranten kwamen de reacties los. Davina is fier om onder haar leerlingen onder meer een dokter, een directiesecretaresse, een journaliste, een 63-jarige dame, zelfs iemand met een knieprothese te tellen. Ze hebben er allemaal 12.000 frank voor over om gedurende twee maanden eenmaal per week in de voetsporen van Salomé te treden.

Intussen is de belangstelling uit Oost- en West-Vlaanderen zo bemoedigend dat er plannen bestaan om ook in Gent van start te gaan. Patricia Sonius speelt zelfs met de idee om het ook aan de andere kant van de taalgrens erop te wagen. Waar zal het eindigen ? “Mijn toekomstdroom is een groep samenstellen om ermee op te treden.

GERDA WILMS EN PATRICIA SONIUS (DAVINA) De meeste cursisten zijn jonge vrouwen en mannen die hun zelfvertrouwen wat willen opkrikken.