Rubens op papier

Het Kasteel van Gaasbeek brengt het testament en het huwelijkscontract van Pieter Paul Rubens uit zijn vaste collectie tot leven. Die documenten tonen de steenrijke familieman achter de beroemde Antwerpse barokschilder.

Tijdens het Rubensjaar zet niet enkel Antwerpen expo’s op touw, ook in het Kasteel van Gaasbeek is een Rubens-project te zien. De tentoonstelling zet twee belangrijke documenten uit het kasteelarchief in de kijker: het huwelijkscontract en het laatste testament dat Rubens maakte op 27 mei 1640. In het testament staat onder meer dat het portret van zijn tweede vrouw Hélène Fourment niet verkocht mocht worden. Dat gebeurde toch. Het document vertelt daarnaast hoeveel vastgoed en boeken Rubens had. Hij schreef ook voor hoe hij zijn fortuin na zijn dood verdeeld wilde zien.

Dat de wilsbeschikking van Rubens in de collectie van het Kasteel van Gaasbeek zit, is te danken aan kasteelheer Alexander Louis Scockaert, de graaf van Tirimont. Hij trouwde in de vroege achttiende eeuw met een achterkleindochter van Pieter Paul Rubens. Via de familiale successie kwam het document in het archief terecht, dat de laatste kasteelvrouw, markiezin Arconati Visconti, in de jaren twintig heeft geschonken aan de gemeenschap. Het nogal heterogene kasteelarchief bevat vele collecties van de voormalige adellijke families die in het kasteel woonden, onder wie de Arconati Visconti’s, de Boneems en de Hornes.

De dood is ook alomtegenwoordig in de tweede expo, Exquisite Corpses, die tegelijk in het Kasteel van Gaasbeek opent. Dat is een herneming van het fotoproject van Erwin Olaf over een van de meest illustere bewoners van het kasteel: de graaf van Egmond. Voor zijn portretten- en vanitasreeks liet Olaf zich inspireren door een schilderij uit de collectie van Gaasbeek. In zijn monumentale beelden, die al in 2012 in het kasteel te zien waren, verwerkte hij klassieke vanitassymbolen en hedendaagse mode.