Op 1 april treedt Limosa in werking: de verplichte elektronische registratie voor buitenlanders die in België werken. Dat geldt zowel voor de spreekwoordelijke Poolse loodgieter als het kaderlid van een multinational.
Het bedrijfsleven reageert nerveus op de Limosaverplichtingen. Een jaar geleden hebben we over Limosa een flash uitgestuurd en kregen we amper reactie. Sinds december stromen de vragen wél toe.” Aan het woord is Erwin Vandervelde, managing partner van advocatenkantoor Laga. Tot zijn clientèle behoren heel wat internationale bedrijven die in België een Europees hoofdkantoor of vestiging hebben en die regelmatig personeel uit andere landen ontvangen. “We hebben onze klanten ingelicht dat ze zich via Limosa moeten registreren. Er zijn geen aparte wetten voor multinationals die enkel met hooggeschoolden en leidinggevenden werken. Mijn boodschap: jullie zullen door die zure appel moeten bijten, maar we moeten het registratiesysteem ook niet overroepen. Het brengt gewoon in kaart wie naar België wordt gedetacheerd.”
Limosa is genoemd naar een trekvogel, maar staat eigenlijk voor Landoverschrijdend Informatiesysteem ten behoeve van Migratie en Onderzoek bij de Sociale Administratie. Het doel: via controle op buitenlandse werknemers fraude en sociale dumping tegengaan. Wie zich online aanmeldt (wat moet gebeuren voor men aan de slag gaat), kan een ontvangstbewijs afdrukken. Dat kan aan de inspectiediensten worden voorgelegd. Bedrijven die via een onderaannemer een buitenlander inhuren, moeten de registratie checken. Ook de eindegebruiker kan immers aansprakelijk worden gesteld.
Zware boetes
“Als een buitenlander die niet onderworpen is aan de Belgische RSZ, een bedrijf bezoekt en daar een dienst verricht, moet zijn aanwezigheid op Limosa gecontroleerd worden,” legt Erwin Vandervelde uit. “Dat is goed gezien van de overheid. De cirkel wordt gesloten en men zal veel sneller misbruiken in kaart kunnen brengen. De hoofdaansprakelijkheid ligt bij de buitenlandse werkgever, maar die zal niet snel voor een Belgische rechtbank worden gebracht. Bij de Belgische gebruiker zullen de sancties sneller kunnen worden afgedwongen.” Buitenlandse werkgevers die Limosa aan hun laars lappen, riskeren zware boetes en celstraffen van één jaar. Ook de gebruikers riskeren in dat geval een boete (tot 2500 euro per overtreding).
Er zijn wel enkele uitzonderingen. Een Duitse grensarbeider die in België permanent voltijds werkt, moet zich niet aanmelden. Ook wie slechts een beperkte tijd in België werkt, moet niet bij Limosa langs. Kaderleden die via een businesstrip naar België komen of een aantal strategische meetings moeten bijwonen, zijn vrijgesteld als ze hier niet langer dan vijf dagen per maand werken. Hetzelfde geldt voor werknemers die dringende herstel- of onderhoudswerken moeten uitvoeren.
Businesstrip misbruiken
“Limosa op zich is in de ogen van veel bedrijven niet zo erg,” weet Vandervelde. “Het gaat om de consequentie: door de registratie kunnen inspecteurs nagaan of iemand hier bijvoorbeeld twintig dagen geweest is en vragen wat die hier gedaan heeft. Ook al gaat het louter om een businesstrip of meeting in limited circle, dát is werken. En dan kan de inspectie een arbeidskaart eisen.”
Vroeger werd het systeem van businesstrips aangewend om enkele administratieve verplichtingen te omzeilen. Ze vormden een gemakkelijke manier om buitenlanders zonder arbeidskaart in België te laten werken. Bekend zijn ook de misbruiken waarbij Indische IT’ers onder het mom van een business-trip (van drie maanden) of als trainees naar België worden gestuurd om geen sociale bijdragen te moeten betalen. Ondertussen konden ze hier werken. Vanaf 1 april worden dergelijke sluipwegen moeilijker toegankelijk.
“De inspectie kan via Limosa makkelijker controle uitoefenen,” zegt Mieke Douchy, legal consultant bij Laga. “De strafsancties op Limosa zijn niet zo hoog. Vooral het achterliggende verhaal is belangrijk: werken zonder arbeidskaart kan worden aangepakt.”
Alain Mouton
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier