Régine Clauwaert in uw pc

‘En het bijkomend nummer is zeventien.’ Gevloek vult de huiskamer. Wéér honderd frank weggesmeten. In Frankrijk kost het gokkers geen frank. Op internet natuurlijk.

B ananalotto, Koodpo, LoTree, Luckyvillage… In Frankrijk schieten de gratis on line loterijen de jongste maanden als paddenstoelen uit de grond. Stuk voor stuk zijn ze op Amerikaanse voorbeelden geënt. Is het dan niet spannender om, met de tv-worstjes bij de hand de kinderen afsnauwend, de lottocijfers van de televisie af te schrijven? (‘Oeoeoe, 13. ‘t Zal weer een kleine hoofdprijs zijn.’) Mogelijk. Maar voor veel gokkende surfers is een internetloterij de realisatie van de ultieme dotcom-droom: het kost niets en je kan er miljoenen mee verdienen. Régine Clauwaert, twee eeuwen lang presentatrice van de Lotto, had het moeten meemaken.

Om miljonair te worden via het net, volstaat het om u gratis in te schrijven (waarbij u wel uw kostbare persoonlijke gegevens moet prijsgeven) en vervolgens de juiste nummers aan te kruisen op een ‘formulier’. Zonder ook maar een frank te moeten inzetten, kan de internetgebruiker zo, afhankelijk van de sites, prijzen winnen van 5 tot 500 Franse frank of zelfs een hoofdprijs van een miljoen in de wacht slepen. Elke dag vinden er één of meer trekkingen onder toezicht van een gerechtsdeurwaarder plaats en de spelers worden via e-mail op de hoogte gebracht van de resultaten. Wat een goeierds, die Fransen. Altijd even genereus. Maar niet onbaatzuchtig.

Help, een winnaar.

De enige bron van inkomsten van het businessmodel van de on line loterijen is reclame op de site. Die moet dus genoeg geld binnenbrengen om de prijzenpot te vullen en de start-up te laten draaien. De speler kan er trouwens niet omheen: nadat hij zijn nummers heeft gekozen, moet hij zijn loterijformulier valideren door op een van de reclameblokken op het scherm te klikken. De economische logica is simpel. Hoe meer spelers, hoe duurder de banners. Meer reclame-inkomsten leveren dan weer meer uitgereikte loten op, die op hun beurt meer spelers aantrekken. Op die manier heeft de Franse site LoTree sinds haar opening op 26 juni 1,25 miljoen Franse frank uitgekeerd en aan vijftien mensen werk gegeven.

Maar wat als iemand de hoofdprijs van één miljoen wint? Dan kun je als organisator al een paar bannertjes voor ronselen. Geen paniek: als die uitgekeerd moet worden, is Lotree verzekerd bij Axa-Courtage, voor een bedrag van een miljoen. Ingenieus.

“Het model van on line loterijen is revolutionair. Maar omdat het steunt op inkomsten uit reclame, is het onderhevig aan zeer scherpe concurrentie. Bovendien is de kans groot dat de reclame, na het aanvankelijke verrassingseffect, de spelers ontmoedigt,” beklemtoont Johan Heirbrandt, investment manager bij het Belgische risicokapitaalfonds Net Fund Europe. “Maar het vormt duidelijk een buitenkans voor portaalsites, die via deze service publiek kunnen inpalmen.”

Monopolie.

Zullen on line kansspelen ook de Belgische surfers verleiden? Het zal niet voor morgen zijn. In de eerste plaats zijn de Franse sites met virtuele loterijen exclusief voorbehouden aan Fransen. Het is dus onmogelijk voor een Belgische internaut om aan de dagelijkse trekking van LoTree deel te nemen.

Daarnaast verbiedt de Belgische wet op de handelspraktijken iedere uitreiking van loten die niet gepaard gaat met het aankopen van loten van de Nationale Loterij of goede doelen. In zekere zin een monopolie. “In België is de markt heel goed beschermd,” zegt Marc Baecker, reclameverantwoordelijke bij de Nationale Loterij. “Op Europees niveau mogen de staatsloterijen niet met elkaar concurreren en op andere nationale markten binnendringen. Daarmee lijkt het idee van een privé, gratis on line loterij in ons land te vervliegen. “We hebben geprobeerd ons in België te vestigen, maar het is heel moeilijk om daar een loterijsite te openen,” zegt Jérémie Mani, medeoprichter van de LoTree-site. “Het Belgische juridische kader is inderdaad veel strikter dan in Frankrijk.”

In Frankrijk vallen daarentegen alleen de betalende loterijen onder de exclusieve bevoegdheid van la Française des Jeux, zeg maar de Franse ‘Nationale Loterij’. Een privé-loterij kan daar dus eenvoudig worden georganiseerd, zolang ze maar gratis is.

Mani: “Om als gratis te worden beschouwd, moet onze loterij de verbindingskosten tot de laatste frank terugbetalen. De minimale verbindingstijd om te kunnen spelen, werd op drie minuten geraamd. Er wordt één Franse frank door France Telecom gefactureerd. Wij moeten dus één frank voor de verbindingstijd terugbetalen als een speler ons dat vraagt. Alleen zijn er heel weinig mensen die dat doen.”

Het Franse model laat onze Belgische Nationale Loterij alvast niet koud. Ze heeft naar eigen zeggen verschillende projecten op stapel staan. “In de toekomst zijn wij absoluut van plan om dat on line kansspelcliënteel aan te trekken”, zegt Marc Baecker.

Voorlopig blijft u echter aangewezen op tv-worstjes.

s.b.