DE STAATSBANK Belfius zou in april dan toch naar de beurs kunnen gaan, liet ontslagnemend vicepremier en minister van Werk Kris Peeters (CD&V) vorig weekend optekenen. Vreemd dat hij nu plots gehaast is, want Peeters stond in dat dossier de voorbije maanden constant op de rem omdat een beursgang moest worden vastgeklikt aan een oplossing voor de Arco-coöperanten. Tegelijk bepleit Peeters nu ook de uitvoering van de arbeidsdeal met onder andere een snellere degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen. Alleen: Peeters had al eind november met een voorstel over een versnelde degressiviteit moeten komen, maar eigenlijk ligt er nog weinig concreets op tafel.
Door vol te houden dat nog een doortastend beleid kan worden gevoerd, slaan Charles Michel en zijn vicepremiers een mal figuur.
Het lijkt erop dat de communicatie van Peeters enkel deel uitmaakt van de verkiezingscampagne die op kruissnelheid komt. Elk voorstel van een lid van de ontslagnemende regering dient één doel: profilering. Daarbij wordt de indruk gewekt dat de regering de komende 4,5 maanden nog iets gedaan krijgt. Belfius of de arbeidsdeal, een regering in lopende zaken kan daarover geen beslissingen nemen.
Door vol te houden dat nog een doortastend beleid kan worden gevoerd, slaan Charles Michel en zijn vicepremiers een mal figuur. De regering van lopende zaken wordt een regering van slopende zaken. Wie neemt de beleidsmakers nog ernstig wanneer ze proberen een aantal restdossiers palliatief te begeleiden?
De partijen uit dit minderheidskabinet zouden beter op een ander domein klare wijn schenken. Zijn ze bereid na 26 mei het schuchtere herstelbeleid van de regering-Michel I voort te zetten? En hoe? Wil men gaan voor een lagere fiscale druk, minder overheidsuitgaven en een gezondere begroting? Dát zijn de relevante vragen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier