Pps’en krijgen weer vaart

Wouter Neven, vennoot van Lydian, countert de kritiek van het Rekenhof op de slordige voorbereiding van de Vlaamse dossiers van 6 miljard euro publiek-private samenwerking (PPS), zoals de financiering en de bouw van de scholen, de sportinfrastructuur, de Vlaamse Administratieve Centra en de (inmiddels als privéproject afgeblazen) luchthaven van Deurne.

Zo zegt het Rekenhof dat de risicoafdekking ontoereikend is voor het geval het project verkeerd afloopt. Neven trad in al deze dossiers voor een of andere partij op. “De privépartners liepen wel degelijk het grootste risico als, bijvoorbeeld, de kosten zouden oplopen of de timing niet gehaald werd. Het risico wordt ook opgevangen in de huurcontracten. Uitgerekend die contracten krijgen vreemd genoeg ook kritiek van het Rekenhof.”

Het hof zegt ook dat de overheid amper kon inschatten of er voldoende partijen interesse hadden voor de pps, bij gebrek aan een marktverkenning. Dat was volgens Neven misschien het geval voor Deurne, maar niet voor de rest. Voor de bouw en de financiering van de 221 scholen waren er bijvoorbeeld wel voldoende kandidaten. “Door de financiële crisis zijn er nu – zoals bij de Oosterweelverbinding – misschien problemen, maar die waren bij de start onvoorzienbaar.”

In principe wordt het schoolcontract uitbesteed aan Fortis Real Estate, maar de Vlaamse overheid houdt wel de lijn open met een ander consortium rond Barclays. “Een miljard euro is vandaag een enorm bedrag en de Vlaamse overheid begrijpt dat er eventueel andere oplossingen moeten worden gezocht, zoals een fasering of deelfinancieringen”, zegt Neven, die in dit dossier optrad voor een derde kandidaat. “De Vlaamse overheid denkt flexibel mee.”

Ooit was het anders. “Vroeger was zo’n afwijking van het uitgestippelde traject haast een taboe. Bij de minste vrees dat een of andere formele aanbestedingsregel geschonden kon worden, kreeg je een vlammende brief van confrater David D’Hooghe (Stibbe). Die treedt meestal op voor de Vlaamse overheid. De politiek is vandaag echter minder bezig met het vermijden van juridische problemen, dan wel met het vinden van politieke oplossingen. Ze wil immers voor de verkiezingen van juni nog een aantal grote dossiers afwerken. Ik hoop dat de politici ook na de verkiezingen onthouden dat ze met een flexibele houding heel wat meer resultaten boeken dan met juridische muggenzifterij.”

De advocaat trekt de lijn door naar de kleinere, lokale pps’en tot 40 miljoen. “Daar is de marktverkenning wel degelijk een probleem en zijn er soms totaal geen bedrijven te vinden voor de bouw en de financiering van een project. Middelgrote aannemers hebben dikwijls niet de expertise, noch een financiële buffer om met zo’n dossier te starten. De voorbereiding kost bovendien hopen geld en de uitkomst is onzeker. Het dossier blijft immers jaren aanslepen bij de gemeenten, waar ettelijke beleidsverantwoordelijken hun advies moeten geven en de politieke wil om knopen door te hakken ver zoek is. Stilaan verloopt het vlotter, na jaren van problemen.”

H.B.