Peter Reekmans, de burgemeester van Glabbeek in het oosten van Vlaams-Brabant, wijst in Dorpsstraat-Wetstraat op de behoefte aan een efficiënter gemeentebeleid. Reekmans, een politicus met een verleden in de Open Vld en een tijdlang Vlaams parlementslid voor LDD, wil dat het gemeentebestuur dichter bij de mensen staat. Een lokale stads- of dorpslijst biedt daartoe de beste garantie. Hij verwijst naar het gemeenterapport van Het Nieuwsblad waarin vijf gemeenten met lokale partijen aan het roer in de top vijf van steden en gemeenten staan waar mensen het liefst wonen. Geen toeval, zegt Peter Reekmans. Lokale afdelingen van de grote partijen zijn vaak de speelbal van het partijhoofdkwartier in Brussel. Goed lokaal bestuur staat niet bovenaan op hun prioriteitenlijst, schrijft Reekmans.
Hij geeft Glabbeek als voorbeeld. Sinds 2014 is hij er burgemeester voor de lokale Dorpspartij. Samen met de sp.a wist Reekmans in zijn gemeente met 5000 inwoners de almacht van CD&V te breken. Volgens Reekmans is zijn electoraal succes te verklaren door de ernst waarmee de Dorpspartij in 2012 campagne voerde. CD&V was vooral bezig met het op voorhand verdelen van schepenambten, de Dorpspartij kwam met een gedetailleerd en berekend verkiezingsprogramma. Een rariteit op lokaal niveau, maar geen overbodige luxe.
In zijn boek fileert Reekmans de Vlaamse gemeentefinanciën. En die ogen niet fraai. Hij komt tot de vaststelling dat de lokale overheden (steden en gemeenten) tot eind 2014 samen liefst 10 miljard schulden opbouwden. “Meer dan de helft (54%) van de gemeentebesturen blijft totaal onverantwoord meer uitgeven dan ze ontvangen en liefst 14 procent van de gemeenten blijft zelfs jaar na jaar boven hun stand leven.”
De situatie van veel gemeenten steekt schril af tegen het beleid dat Reekmans en co in Glabbeek hebben gevoerd. Een tekort uit de vorige bestuursperiode van 1,3 miljoen euro moest worden weggewerkt. Reekmans koos ervoor vooral te besparen en geen nieuwe belastingen in te voeren. Dat lukte.
Daarom pleit hij voor strengere regels in de gemeentefinanciën. Reekmans stelt voor dat partijen enkel nog met een berekend programma aan de verkiezingen mogen deelnemen. Ook wil hij een stap verder gaan dan de huidige regels van de beleids- en beheerscyclus (BBC) die de Vlaamse overheid sinds 2014 voor elke gemeente invoerde. Het meerjarenplan dat de kern vormt van de BBC verplicht de gemeenten enkel in het laatste jaar een begroting in evenwicht te hebben. Reekmans: “Heel wat gemeentebesturen gaan meerdere jaren fors in het rood en in het laatste jaar lukt het ineens wel om de uitgaven miraculeus te doen dalen. Die ingrepen lijken meer op boekhoudkundige spitsvondigheid en het verdraaien van de realiteit dan op goed financieel beleid.” Voor veel collega-burgemeesters zal het boek geen aangename lectuur zijn, maar Dorpsstraat-Wetstraat legt de vinger wel op de wonde.
Peter Reekmans, Dorpsstraat-Wetstraat. Pleidooi voor een beter beleid, Doorbraak, 2016, 240 blz., 22,95 euro
ALAIN MOUTON
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier