PIERRE GODFROID OVER ZIJN WERKGEVERS

Geboren in Antwerpen op 19 april 1934.

Studies Rechten aan de UCL (1952-1957).

Stage aan Brusselse balie bij Charles Van Reepinghen, stafhouder, koninklijk commissaris voor de hervorming van de burgerlijke procedure, en zijn eerste leermeester (1957-1960).

Bufa (Bond voor Financiën van Antwerpen, Union Financière d’Anvers, 1960-1970). Begint als eenvoudige bediende en wordt onder leiding van Marcel Schoofs de nummer drie van de investeringsbank.

“Marcel Schoofs overtuigde mij als gewone bediende te beginnen, en dat was de meest wijze raad die hij mij kon geven. Ik heb er zaken geleerd die niet worden onderricht: wat een faillissement is, niet alleen financieel maar ook psychologisch. Ik heb eerlijke mensen gezien, die in de storm van hun onberispelijke houding afweken, zonder dat ze er zich nog van bewust waren dat ze niet meer eerlijk handelden.”

La Redoute (1970-1980). Godfroid wordt geheadhunt voor de functie van financieel en administratief directeur, maar wordt in 1973 algemeen directeur van het postorderbedrijf. Bij zijn vertrek in 1980 konden klanten orders rechtstreeks naar de computer sturen, op een moment dat veel andere bedrijven niet eens een fax hadden.

“In 1974 hadden we moeite om de evolutie financieel bij te benen. Op de beurs stond Le Printemps, een winkelketen waarvan het vastgoed alleen al drie keer zoveel waard was als de beurskoers, met bovendien veel cash op de balans. Niemand geloofde daar nog in, want de toekomst was aan de supermarkten. Maar een neef van de voorzitter was tegen de overname en Henri Pollet, mijn derde grote patron, wilde in familiale aangelegenheden altijd unanimiteit. In 1980 ging hij op pensioen, en ik ben weggegaan. Vier jaar later passeer ik zijn huis met de fiets. Hij wenkt me, en ik zie tranen in zijn ogen: ‘We hadden u moeten volgen, u had gelijk’. De volgende dag las ik in de krant dat Le Printemps La Redoute had opgekocht. Waarom? Omdat Le Printemps moeite had om de groei te financieren en La Redoute veel geld op zijn balans had.”

Continental Foods/Campbell Soup (1980-1990). Godfroid aanvaardt een aanbod van voedingsproducent Continental Foods, dat in moeilijkheden verkeert.

“De zaak rechttrekken was niet zo moeilijk, met zo’n schitterende productenportefeuille: Devos-Lemmens, Imperial, Kwatta, De Blauwe Hand. Meer dan 2200 referenties, met een schitterend imago.”

Sabena (1990-1996). Godfroid volgt in januari 1991 de overleden Carlos Van Raefelghem op als gedelegeerd bestuurder. Nadien volgen Paul Reutlinger en Christian Müller, die niet anders kan dan op 7 november 2001 de boeken neerleggen.

Vandemoortele, Scania Belgium, Spadel (1996-2004). Godfroid, al sinds 1993 bestuurder bij Vandemoortele, wordt eind 1997 door vader Raymond gevraagd om voorzitter te worden van het informele directiecomité. Hij creëert een echt directiecomité en brengt een nieuwe dynamiek in het bedrijf. In 2001 wordt hij voorzitter van de raad van bestuur.