Perestrojka in golf

In vijftien jaar tijd is het aantal golfspelers in ons land vervijfvoudigd. Nu streeft men vooral naar konsolidatie na de boom. Maar de federatie wil meer openheid. Willen de ‘nieuwe golfers’ opstaan ?

JOHN BAETE

FOTO’S : TIM DEWAELE / REPORTERS

Wie een beetje sportief is aangelegd, komt vroeg of laat in kontakt met de golfsport. Wie een paar balletjes op de ‘practice’ van de vakantieklub heeft kunnen wegtikken, heeft meestal het virus te pakken en wil bij zijn thuiskomst die sensatie opnieuw beleven. Het zien van de swing van Severiano Ballesteros op televisie geeft de amateur onweerstaanbare kriebels om die man te willen imiteren.

Voor deze mensen nu is alle hoop gewettigd. Om allerlei redenen die we hieronder zullen uiteenzetten, maar in de eerste plaats omdat de Koninklijke Belgische Golf Federatie overduidelijke (en vroeger onbestaande) inspanningen doet om golf bij een breder publiek bekend te maken. Getuige daarvan deze woorden van Eric Steghers, sekretaris-generaal van de KBGF, in de jongste editie van Golf, het officiële magazine van voornoemde federatie. “Vandaag wil de KBGF zich uitbreiden, voor meer mensen toegankelijk zijn en vooral vrijer kunnen ademen. Er moet in de eerste plaats komaf gemaakt worden met het elitistische en opgeschroefde karakter dat men deze sport ten onrechte toegeschreven heeft. Pas nadien zal de golfsport een imago krijgen dat beter beantwoordt aan wat ze werkelijk is : een gezonde en bovendien biezonder boeiende aktiviteit. De ‘klassieke’ maar jammer genoeg negatieve eigenschappen die vroeger aan de golfsport werden toegeschreven, kunnen we als volgt samenvatten : het besloten karakter van de klubs, een snobistisch trekje bij de leden, de buitenissige kosten en de gigantische ruimte die ervoor nodig is. Daar voegen we nog aan toe dat de meeste mensen golf niet eens als een sport beschouwden. “

Pakweg tien jaar

geleden kon men zich een dergelijk betoog niet eens voorstellen. Wat zet de Koninklijke Belgische Golf Federatie ertoe aan om dergelijk standpunt in te nemen ? In de eerste plaats de huidige situatie : eind 1994 waren 27.000 leden ingeschreven in 72 klubs, verspreid over het hele land. Dat is vijfmaal meer dan 15 jaar geleden, toen amper 5200 leden ingeschreven waren in slechts 16 klubs. Maar vandaag lijkt de ‘boom’ te stagneren. Er worden nog nauwelijks één tot twee procent nieuwe leden ingeschreven.

“Om het huidige aantal leden te handhaven, moeten de klubs zich openstellen voor een nog breder publiek, door een agressieve en tegelijk sympatieke politiek te voeren”, betoogt Eric Steghers. “We moeten immers rekening houden met de veroudering van de gemiddelde Belgische golfspeler. Op dit ogenblik ligt de gemiddelde leeftijd tussen 50 en 55 jaar. “

In heel wat klubs is men voldoende intelligent om formules te bedenken om de sport toegankelijk te maken voor iedereen. “Wij stellen een formule voor waarbij een lidmaatschap betaald wordt van 16.000 frank voor een periode van vier maanden. Die prijs omvat een aantal lessen, het materiaal, de toegang tot het golfterrein en de speciale voorwaarden voor jongeren en jonge volwassenen tot 30 jaar. ” Dat vertelt ons Manuel Weymeersch, manager van de Golf Club Zevenborren (Sept Fontaines) in Eigenbrakel, een nog jonge klub (1987) die niettemin trots is op haar parkoersen (2 x 18 holes en 1 x 9 holes) in een prachtige omgeving, waarvan haar 1300 leden kunnen genieten. “Die formule lokt vele belangstellenden. Wij zijn zo een beetje de pioniers van de vernieuwing. We hebben bewust de drempel om de klub binnen te stappen, willen verlagen. Het was een schot in de roos. Elk seizoen schrijven een honderdtal mensen zich op deze basis in. Eén vierde daarvan wordt achteraf lid. Voor de golfsport is de psychologische drempel minstens even hoog als de financiële. Wie voor het eerst onze klub binnenstapt, is allicht onder de indruk : de lange dreef, het kasteel… Maar het is een jonge klub, in de meest brede zin van het woord, met zeer sportieve leden. En er werden belangrijke financiële inspanningen gedaan om het terrein in prima staat te brengen (en te houden). “

Het Belgische golf

heeft op dit ogenblik een swing met twee snelheden. De grote klubs tellen veel leden en beschikken over uitstekende golfterreinen. Het zijn meestal klubs met een oude traditie, zoals Château d’Ardennes, Ravenstein, Het Zoute, Antwerp, Waterloo, Mons. Daarnaast zijn er de ‘kleintjes’ die het financieel niet zo breed hebben, en dus lagere inschrijvingsgelden vragen en interessante formules bedenken om nieuwkomers aan te lokken. Die nieuwe klubs hebben veel moeten investeren om een heel mooi terrein aan te leggen. Sommige hebben de lat te hoog gelegd en zijn failliet gegaan.

Toch blijft Eric Steghers optimist. “De klubs in België zijn goed gespreid en voldoende gevarieerd inzake infrastruktuur, aard van het terrein en lidmaatschap (tussen 12.000 en 75.000 frank per seizoen). Er is een ruim aanbod, met of zonder toegangsgeld voor het terrein, met of zonder de verplichte aankoop van een aandeel. Volgens onze informatie komt het Belgische aanbod tegemoet aan 80 procent van de desiderata van de spelers, zowel op het financiële, als op het geografische vlak. “

Een recente studie van de afdeling Lichamelijke Opvoeding (het Sportkot) van de KU-Leuven bevestigt dat de meeste kandidaat-golfspelers niet zozeer door het financiële aspekt afgeschrikt worden, maar veeleer door het imago van de sport zelf. Het is precies dat cliché van de rondbuikige golfspeler, die nauwelijks nog kan putten maar wèl een dikke portefeuille heeft, dat de federatie wil ontkrachten. Onder het motto : golf is een sport als een andere. Hier en daar ziet men elementen bovenkomen die niet tot traditionele golffamilies behoren, international François Nicolas bijvoorbeeld, die de golfsport ontdekt heeft tijdens een schoolstage.

“Deze evolutie moeten we blijven steunen”, zegt Eric Steghers. “Dit gebeurt bijvoorbeeld in het Golf Tournament voor de lezers van Trends. Of de Reebok Trophy of Proximus Celebrities Trophy van 19 en 20 mei aanstaande : een grote wedstrijd en tegelijk een promotiecampagne waarbij bekende sportvedetten (Marc Degryse, Gaston Roelants, Edgard Grospiron) uitgenodigd worden. Het geheel wordt ondersteund door televisiereportages. Het programma gewijd aan de jongste Open van Het Zoute heeft, alleen al via de RTBF, het aantal licenties verdubbeld. Ons streefdoel is om golf in België als volwaardige sporttak erkend te zien. In de reklamespots voor golf zie je vaak zonovergoten stranden, met palmbomen en dito. Zo legt men weer de nadruk op het mondaine en elitistische karakter. Golf wordt echter gespeeld in alle weer en wind. Wat dat betreft, moet België niet onderdoen voor Schotland. Om behoorlijk golf te kunnen spelen, moet men in een prima fysieke konditie zijn. Daarom hebben de meeste golfspelers een sportief verleden. Voor hen is het een soort rekonversie. Voor vele aktieve sportlui is golf tevens een tweede sport geworden. “

Naast deze strategie

om het imago van de sport op te vijzelen, wil de Koninklijke Belgische Golf Federatie ook de openheid bevorderen. Een nieuwe denkpiste is bijvoorbeeld bekwaamheidsbrevetten in het leven te roepen, na het afleggen van teoretische en praktische proeven. Bedoeling is nieuwe spelers, na het slagen voor die proeven, een federale kaart te geven waarmee ze in alle klubs van het land kunnen spelen (mits betaling van de traditionele green-fee). Op die manier kunnen de spelers uittesten welk terrein en welke klub hen het best ligt, alvorens definitief aan te sluiten. De nieuwe formule wordt reeds toegepast in de buurlanden. Ze stuit weliswaar op argwaan bij sommige klubs.

“Heel wat spelers circuleren nu al in de Belgische klubs, met een buitenlands lidmaatschap in de hand, en betalen alleen de green-fee”, verklaart Manuel Weymeersch. “Voor de klubs vormen ze een oninteressante groep en de vrees bestaat dat dit aantal nog zal toenemen. ” Maar het bestuur van de federatie is bereid het experiment te wagen, zo de klubs hiermee instemmen, want “het aantal spelers zou op die manier een grotere toename kennen dan met om het even welke andere formule”.

De kandidaat-spelers zullen dus op een mooie dag bij de door hen gekozen klub kunnen aankloppen. Zo eenvoudig is dat. Ze zetten hun eerste stappen in de golfsport, worden overtuigde spelers, brengen hun kinderen mee die ook fervente golfers zullen worden. Zo krijgen we in België, toch een sportief land bij uitstek, binnen afzienbare tijd golfspelers op hoog niveau. Dat is geen science fiction, maar werkelijkheid. Bij de klubs is ruim voldoende plaats. Gemiddeld kan men 100 leden méér aantrekken per parkoers. De wil is aanwezig om àlle fanaten aan hun trekken te laten komen. En dat is precies het grote nieuws.

Inlichtingen : Koninklijke Belgische Golf Federatie. Tel : (02) 672.23.89. Fax : (02) 672.08.97.

Zo krijgen we in België binnen afzienbare tijd golfspelers op hoog niveau.Dat is geen science fiction, maar werkelijkheid.