PEGGY’S PAALTJES

Struikelt Hasselt straks over de “Peggy’s”, zoals de Antwerpenaar zich ergert aan zijn “Bobkes”? Ontwerpster Peggy Winkels hoopt van niet.

Voor niet-Antwerpenaren en niet-Hasselaren moet dit wel een onbegrijpelijke inleiding zijn. In Antwerpen werden de Bobkes, de arduinen verkeersbegeleidingspaaltjes die hun naam kregen van toenmalig burgemeester Bob Cools, een échte steen des aanstoots. Bob Cools kwam er mee in het eponiemenwoordenboek terecht terwijl talrijke passanten tegen de stad procedeerden om de opgelopen schade te vergoeden.

In Hasselt is het echter niet de burgemeester die zijn naam aan een paaltje verbindt, maar ontwerpster Peggy Winkels. “Maar dat heb ik niet zelf gedaan,” nuanceert de jonge Hasseltse architecte onmiddellijk. “Wij hebben op dit project met een heel team gewerkt en op een gegeven moment is één van de ingenieurs van Openbare Werken in het lastenboek mijn voornaam beginnen gebruiken om de verkeersbegeleidingspaaltjes aan te duiden. En daar zal ik waarschijnlijk niet meer van af geraken.”

Momenteel is Hasselt bezig met verfraaiingswerken op de Groene Boulevard. 420 gietijzeren paaltjes waar men ook op kan zitten moeten mee het verkeer in goede banen leiden. “De meeste antiparkeerpaaltjes zijn vrij slank. Wij zochten iets robuusters, vandaar het eigen ontwerp en de keuze voor gietijzer,” legt Winkels verder uit. Ook vuilnisbakken, fietsklemmen en zitbanken krijgen een restyling. Het resultaat moet in de vakantie zichtbaar zijn. In totaal wordt voor dit nieuwe straatmeubilair (zonder de nieuwe bushaltes en de openbare verlichting) 7 miljoen frank uitgetrokken. Eén Peggy kost 11.000 frank.

Maar is het ontwerpen van paaltjes en verlichting wel architectenwerk? Winkels: “Dit is in de eerste plaats een infrastructuurwerk. Daarom is het voor de Groene Boulevard in handen van ingenieursbureau Libost. Zelf heb ik voor hen onder meer het straatmeubilair getekend.”

Het liefst ontwerpt zij grotere complexen. Zo tekende Winkels de grote lijnen uit voor het Gallo-Romeins Museum van Tongeren, en dit in onderaanneming voor de architectenbureaus Michel Jaspers en De Gregorio & Partners. “Mijn interesse gaat minder uit naar het gebouw op zich, maar meer naar de stedenbouwkundige aspecten. Natuurlijk moet een gebouw goed werken met de gebruiker. Maar het is al minder vanzelfsprekend dat een gebouw ook functioneert binnen zijn omgeving. Vandaar het belang van de negatieve ruimte, van wat tussen de gebouwen overblijft,” klinkt het nog.

Of zij niet voor eeuwig en altijd met die paaltjes zal worden geassocieerd? “Ik ben nu tien jaar bezig. Ik vind dit wel grappig, maar ik heb de naamsbekendheid van de Peggy’s niet nodig om nieuwe opdrachten binnen te halen,” zegt Peggy Winkels nog.