Past u bij uw notebook ?

De draagbare pc is het geheime wapen van de moderne “road warrior“. Maar zoals bij alle geheime wapens is de eerste vraag : waartoe dient het eigenlijk ?

De keuze van een notebook kan worden teruggebracht tot drie vragen : wat, waar en hoe lang ? Welke taken wil u op uw draagbare computer uitvoeren ? Op welke plaatsen moet hij functioneren ? Hoe belangrijk is de autonomie van een draagbare pc voor u ? In heel wat gevallen leiden deze vragen tot een nogal onthutsende conclusie. De meeste notebookgebruikers hebben geen echte reismachine nodig, maar een draagbare computer die van bureau naar bureau kan verhuizen. Een minderheid van de gebruikers stelt compleet andere eisen. Hier moet de notebook compact zijn en een grote autonomie bezitten. Deze twee groepen gebruikers zien ook andere taken voor hun notebook weggelegd. De tweede groep, de reizende gebruiker, wil z’n machine gebruiken om altijd en overal aan documentbeheer te doen. Of het nu over tekstverwerking, databasebeheer of rekenbladen gaat ; het zijn allemaal kantoortoepassingen die weinig belastend zijn voor de hedendaagse pc en dus ook minder strenge eisen stellen aan de draagbare versie. De notebook moet weliswaar uitgerust zijn met een Pentium-processor, genoeg geheugen (16 MB) en een ruime harde schijf (vanaf 1 GB), maar het multimediaspektakel mag gerust worden weggelaten. Aan dat soort specificaties beantwoorden de zogenaamde Ultra Portables die compleet op draagbaarheid en autonomie zijn afgestemd.

Het scherm

Zeker de rekenbladfanaten onder ons hebben daarbij nood aan een goed en ruim scherm. Een 12,1″ scherm met een resolutie van 800×600 pixels lijkt ideaal. Of dat scherm actief dan wel passief belicht wordt, maakt eigenlijk weinig uit. Bij een actief scherm behouden de beeldpunten hun intensiteit tussen de verschillende refreshes door. Beeldpunten van passieve schermen moeten steeds opnieuw worden geactiveerd, en zijn dan ook minder helder. Er zijn echter passieve schermen die bijna even goed presteren als actieve, en veel goedkoper zijn. Kijk dus even voor u koopt letterlijk dan !

De batterij

Belangrijk is ook de batterij. Als u écht draagbaar wil werken, is er maar één oplossing. De Li-Ion batterij weegt weinig en biedt op dit ogenblik de grootste autonomie. Ni-Cad of Ni-Mh batterijen vormen, hoewel veel goedkoper, geen aanvaardbaar alternatief. Daarbij is het goed om weten dat sommige modulaire notebooks de mogelijkheid bieden om een tweede batterij ter vervanging van de cd-romspeler te monteren. Meteen wordt ook de keuze van processor en besturingssysteem belangrijk. Recente notebooks zijn uitgerust met de S-reeks Pentium, die tot 15 % minder stroom verbruikt.

De mobiele kantoorcomputer

Terug naar onze eerste groep notebook-gebruikers. Zij wensen een machine die eigenlijk alle functies van een volwassen pc in de nauwe behuizing van een notebook perst. Naast de gebruikelijke bundel Office-toepassingen willen zij presentaties uitwerken, denken zelfs aan desktop publishing en willen natuurlijk ook het Internet bestormen. Nog niet zo heel lang geleden zou dit verlanglijstje de notebook compleet uitrangeren. Vandaag moet de notebook in niets onderdoen voor z’n honkvaste concurrent. De specificaties van zo’n machine lijken dan ook sterk op die van een desktop pc. Een forse Pentium processor met MMX-technologie (er wordt trouwens hard gewerkt aan een draagbare Pentium Pro) ; 16 of 32 MB geheugen en een harde schijf van minstens 1 GB. En dan begint het nog maar, want naast een geluidskaart, ingebouwde boxen of cd-romspeler worden deze machines vaak ook met een MPEG-module uitgerust. Ideaal om spectaculaire videopresentaties mee te geven, een complete overbelasting in elk ander geval.

Meteen mag duidelijk

worden dat dit type notebook zich niet leent tot het waarachtig “draagbare” gebeuren. Al deze toevoegingen stuwen het gewicht de hoogte in en verbruiken enorm veel stroom zeker de cd-romspeler is een echte batterij -killer. Dat maakt de keuze van de batterij er paradoxaal genoeg minder kritisch op : dit type notebook werkt meestal in het stopcontact, en dan voldoet zelfs het goedkoopste alternatief. Er zijn natuurlijk ook tussenoplossingen. Veel producenten proberen het beste van beide werelden te verenigen met het zogenaamde modulaire systeem. Deze machines bieden de mogelijkheid om de cd-romspeler en het diskettestation te wisselen, en zo je machine af te stemmen op draagbaar of statisch werk. Soms kan je het andere station met een extern kabeltje aansluiten, een erg handige oplossing. Maar meestal gebruik je de cd-romspeler enkel om applicaties te installeren, en dan zijn er andere oplossingen.

Neem eens iets mee

Andere oplossingen, dat brengt ons bij de randapparaten. Ook hier is de opmars van de notebook als volwaardige oplossing niet ongemerkt voorbijgegaan. Zowat alle vooroordelen tegen een draagbare computer worden wel weggemoffeld door een of ander gadget. De grootste en relevantste groep randapparaten situeert zich rond de zogenaamde PC Cards. Dat is een speciale interface ter grootte van een kredietkaart waarmee je een veelheid aan apparaten aan een notebook kan toevoegen. De populairste zijn de modem en de netwerkkaart tegenwoordig courant verkrijgbaar als twee functies op één kaart. Iets nieuwer is de GSM-modemkaart (zie het verhaal over Option, blz. 114), die het begrip mobiliteit een nieuwe dimensie geeft.

De intrede van

performante kredietkaart-modems heeft een opmerkelijke kentering binnen de wereld van de draagbare computer veroorzaakt. De keuze van zo’n modem is eenvoudig genoeg, al zijn er een paar factoren waar de producent aan voorbijgaat. Weinig gebruikers hebben nood aan een draagbare Internet Browser, en de daarbijhorende krachtige modem. Dat is goed nieuws, want op 28,8 kilobit per seconde blijken PC Card modems enorme stroomverbruikers te zijn. U doet er ook goed aan een modem te kopen die “internationale” instellingen bevat, en dus wél in andere landen gebruikt kan worden.

Er zijn ook PC Cards die een SCSI (“skuzi”)-interface naar je notebook bieden. Dat opent de brede waaier aan SCSI-apparaten (cd-romspelers, harde schijven, scanners, digitale fototoestellen, etc…). Andere randapparaten neigen naar gadget-land. Speciale joystick-adapters, draagbare harde schijven die je op de printerpoort kan aansluiten, leesstandjes en lichten, zelfs de draagbare infraroodprinter en het JetDirect infraroodoog zijn nog niet algemeen aanvaard. Er ligt dus nog flink wat onontgonnen terrein in Notebookland.

De muis of de knuppel

Technologisch verworven zijn dan weer de infraroodpoort of de Port Replicator, die u terugvindt op elke notebook. De Port Replicator kan fungeren als bus met de Docking Station, een behuizing waarin u uw notebook kan schuiven, zodat u die in enkele seconden kan omtoveren in een systeem met desktopfaciliteiten.

Het invoerorgaan op de notebooks blijft een bron van controversen. Het meest courante surrogaat voor de muis is het zogenaamde Glide Pad, een soort aanraakscherm waar je met de druk van een vinger over navigeert. Jammer genoeg zijn die dingen extreem gevoelig en veel gebruikers hebben dan ook een afschuwelijke hekel aan de Glide Pad. Toshiba en IBM, de twee tenoren van denotebookscene, houden het op de Track Point, een minimaal stuurknuppeltje tussen het toetsenbord. Maar de meestenotebook-veteranen steken toch maar een gewone muis op zak.

THOMAS BUYTAERT

DE NIEUWSTE GENERATIE Ultra portables zoals de IBM ThinkPad 560 zijn extra dun en worden niet gehinderd door onnodige organen als een diskettestation of cd-romspeler. Let op de Track Point in het toetsenbord.

DE JONGSTE NOTEBOOK-GADGETS U herkent een GSM-PC Card modem, een ultra compacte printer met infraroodpoort, een PC Card SCSI-adapter, een draagbare parallelle-poort harde schijf en het JetDirect infraroodoog.