PARLEMENTAIR ZITJE

Wat hebben de presidenten van Marokko, Syrië en Zaïre gemeen ? Ze vleien zich alledrie in de knusse kwaliteitszetels van het Izegemse Durlet.

In de toonzaal van nv Durlet staan drie modellen van de zetels waarin de leden van het Vlaamse parlement plaatsnemen. Elke stoelleuning heeft de vorm van de zo kenmerkende en spraakmakende schelp. Maar er zijn drie diverse lengten van de stoelleuningen, in functie van de parlementaire positie. De voorzitter, Norbert De Batselier ( SP), mag plaatsnemen in de stoel met de hoogste leuning.

Het is slechts één uit de tientallen referenties van het Izegemse meubelbedrijf Durlet. De kmo maakte alle stoelen voor het Vlaams parlement, zowel in de zalen voor de commissies als in de plenaire zaal. In 1995 installeerde Durlet duizend stoelen, poefen en zetels in het Sheraton op de Parijse luchthaven Charles de Gaulle. Knusse zetels voor de privévertrekken van de presidenten Hassad (Syrië), Hassan (Marokko), en Mobutu, zijn andere mooie orders. “De contacten met de presidenten kwamen tot stand via architectenbureaus,” vertelt gedelegeerd bestuurder Pieter Vanzieleghem. “Maar het merk Durlet is bekend voor zijn kwaliteit en waarde. Leder, dat 90 % van de productie uitmaakt, bezorgt ons een goed imago. Ook al moeten we elk jaar een paar miljoen steken in reclame, om de merkbekendheid te bestendigen.”

De productie gebeurt volledig in eigen huis. De hoge loonkosten worden dus gecompenseerd door toegevoegde waarde. “Maar de loonkosten spelen vooral in ons nadeel op de buitenlandse markten. Die dwingen ons zo rationeel mogelijk te werken. Een deel van de serieproductie besteden we uit aan onderaannemers, die volautomatische snijmachines hebben”. Toch is het grootste deel van de productie op maat en van eigen fabrikaat. Enkel het maken van de rompen wordt uitbesteed. In het naaiatelier bewerken voornamelijk vrouwen de lederen huiden, die uit Tirol en Zuid-Duitsland worden aangevoerd. De nieuwste investering, in driedemensionale computersimulaties, vermijdt de productie van te veel prototypes.

De productie verdwijnt grotendeels naar de betere meubelzaak. Durlet voert met hen gezamenlijke promotie-acties, om de kosten voor reclame te drukken. Een derde van de productie wordt geëxporteerd, voornamelijk naar de buurlanden. De 35 werknemers haalden in 1996 een omzet van 150 miljoen. Durlet, in 1966 opgericht door de stichter Egidius Durlet, is nog steeds een 100 % familiebedrijf. Stiefzoon Pieter Vanzieleghem is vandaag de belangrijkste aandeelhouder.

PIETER VANZIELEGHEM (DURLET) De productie gebeurt volledig in eigen huis. De hoge loonkosten worden gecompenseerd door toegevoegde waarde.