PAARD VAN TROJE

WELKE DIENSTEN ?

“There’s no such thing as a killer-application, ” geeft Doug Regan (TeleWest) droog als repliek. Z’n standpunt is duidelijk. Wie hoopt dat één suksesvolle kabeldienst de markt zal openbreken naar de andere diensten, komt bedrogen uit. Dit was één van de knelpunten waarover het studiesyndikaat van Telenet Vlaanderen zich vorig jaar het hoofd brak (cfr. ontwerp eindrapport : “Nieuwe diensten op kabel en/of telefoonlijnen”, 12 okt. ’94).

In de VS voorspelde Salomon Brothers al in ’93 dat videospelletjes op de kabel wel eens het felbegeerde “Trojaanse paard” konden zijn. Ze zouden het kabelverkeer opdrijven en zo ernstiger diensten in de huiskamer binnenbrengen. Maar in ’94 daalde de verkoop van videospelletjes in België met 13 %. De rage lijkt nu wat geluwd.

Anderen gokten op video-on-demand (VOD). Zegt Doug Regan : “Dit is een gesofistikeerde dienst, waarbij de kijker keuze heeft tussen een breed aanbod van 100 tot 2000 films of programma’s. VOD zie ik bij TeleWest pas commercieel haalbaar vanaf ’96. Maar intussen starten we, hopelijk dit jaar, wél pay-per-view op, waarbij de kijker een beperkt aantal films in een bepaalde tijdspanne kan bekijken. “

Of en in welke mate de Britse markt rijp is voor pay-per-view en VOD, blijft onduidelijk. Onderzoek wees uit dat de Britten de meest fervente videorecordergebruikers zijn in Europa (België figureert op de 8ste plaats). Doordat dus veel tv-programma’s worden opgenomen, zou de markt ook vatbaar kunnen zijn voor VOD. Anderen blijven skeptisch. Ze wijzen erop dat de markt voor videoverhuur in België sinds ’89 steevast is achteruit gegaan. Geen hoopgevend signaal. In België experimenteren bedrijven zoals Alcatel-Bell en Belgacom met VOD op een beperkte, lokale basis.

Er is ook nog homeshopping. Voorstanders van deze kabeldienst verwijzen naar het sukses van de postorderbedrijven die aan huis bestellen. Uit cijfers van Fedis blijkt dat de Belgische markt voor postorderbedrijven in ’92 minstens 13,3 miljard frank omzet vertegenwoordigde, met een toegevoegde waarde van 2,4 miljard. Hoopgevend ? “De regulering in Vlaanderen verbiedt op dit moment deze toepassing, ” relativeerde het studiesyndikaat van Telenet Vlaanderen.

Blijft nog tele-educatie of onderwijs op afstand. “Zeer maatschappelijk relevant, ” merkt het studierapport op. “Maar de commerciële haalbaarheid blijft erg onduidelijk. ” Tenzij de tele-educatie zich richt op specifieke opleidingen in de bedrijfswereld of indien de overheid de afnemer wordt.

Kortom, er past geen eenduidig antwoord op de vraag welke diensten via de kabel hun markt zullen vinden. “Indien er geen mogelijkheid was voor telefonie, dan vraag ik me af of US West en TCI wel zo entoesiast zouden geweest zijn om in de kabelsektor te investeren, ” geeft Doug Regan op een onbewaakt ogenblik toe.

Toch kan geen enkele investeerder omheen het feit dat de kabel in se een “interaktief” medium is : d.w.z. het biedt de mogelijkheid om zowel in als uit de huiskamer informatie door te zenden. Hypotetisch gezien is het gamma diensten dat op een digitale kabel mogelijk is, eindeloos. De kabelsektor stelt dan ook veel hoop in de digitale kompressietechnieken die stilaan opgang maken.

Eén pijnpunt blijft dan wel de prijs : voor een nieuwe digitale set-op box of decoder (die de digitale signalen omzet in analoge), zou de Britse konsument moeten rekening houden met een aankoopkost van pakweg 400 pond (18.000 frank). Vrij hoog voor wie met voldoende kans op slagen nieuwe gesofisitikeerde diensten wil lanceren. Toch zal iemand dit moeten betalen.