Orthodontisten

In het artikel “Gezondheid op contract” (Trends, 25 december 1997) stelt Trends dat de orthodontisten op enkele confraters na geen verzet zouden bieden tegen contracten en preferred providersystemen.

Dit strookt niet met de waarheid.

Op dinsdag 16 december 1997 hoopte de CM-top een contract te tekenen met het bestuur van één van de orthodontistenverenigingen. Omdat meer dan de helft van de orthodontisten via het Tijdelijk Comité tegen dat contract hebben gestemd is er van ondertekenen geen sprake geweest. Het hele bestuur van de CM, inclusief haar voorzitter, is onverrichter zake naar huis kunnen terugkeren.

De CM heeft zelfs geen gesprekspartners meer daar het bestuur van de andere vereniging met tweederde meerderheid is weggestemd door de leden die zich eveneens via het Tijdelijk Comité vehement verzetten tegen de introductie van onbekende en onuitgeteste systemen.

Als de CM beweert dat zij onderhandelt met de “orthodontisten” begaat zij hierin een fout. Er bestaan immers geen orthodontisten gezien deze specialiteit in België nog steeds niet is erkend. Lijsten publiceren van artsen die aan de tarieven van de CM werken en hen dan orthodontisten noemen is de patiënten voorliegen. Deze artsen kunnen hooguit “mutualiteitsartsen” genoemd worden. Ze hebben de connotatie van goedkoop, maar niet van kwaliteit en nog minder van competentie. Een erkenning is niet een kwestie van prijs en is geen taak van het ziekenfonds, maar is een ernstige zaak die alleen via de officiële instanties zoals de Hoge Raad voor de Tandheelkunde kan bekomen worden. Wij eisen eerst een erkenning en pas dan kunnen gesprekken geopend worden rond deze materie.

De VVT, het verbond der Vlaamse tandartsen, is eveneens gekant tegen contracten met selected providers.

Wij zijn geschokt door wat de heer Van den Oever durft te beweren. Sinds april ’97 zijn de onderhandelingen bezig. Telkens werd er van de kant van de CM gedreigd met onhaalbare tijdslimieten onder een indrukwekkend machtsvertoon. Tot daar, elkeen gaat naar onderhandelingen op zijn manier. Maar dat doet ons twijfelen aan de eerlijkheid en de sociale bewogenheid van de CM.

De tarieven in de orthodontie in België zijn van de laagste in Europa. Als de patiënt de orthodontische behandeling als duur ervaart is het omdat de terugbetaling maar 20 % bedraagt van deze in de ons omringende landen. Zij is nooit aangepast aan de enorme technische evoluties die de orthodontie heeft doorgemaakt. Voor ernstige gevallen zoals aangeboren misvormingen is de terugbetaling helemaal een lachertje. Daar ligt de sociale taak van een ziekenfonds. Men kan zich ernstig vragen stellen over de ledenwerving die de mutualiteiten aan het organiseren zijn via terugbetalingen van geneeskundige prestaties. Met ziekte en afwijkingen marchandeert men niet.

Prof. Dr. Heidi M. Opdebeeck